-
241.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
242.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
243.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
244.《杂曲》 隋代·江总
泰山言应可转移。
新宠不信更参差。
合欢锦带鸳鸯鸟。
同心绮袖连理枝。 -
245.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
246.《范宽秋林萧寺图》 清·乾隆
禅有南宗及北宗,画家笔法与之同。
限于地气因殊风,北之巨擘华原翁。
秋山丛樾凡几重,林凹萧寺隐其中。
流泉如飞虹,是何结撰杰且雄。
故应心醉米南宫,约略境界记所逢,文殊五台叶斗峰。 -
247.《满庭芳·天壤茫茫》 宋·周必大
天壤茫茫,人心殊观,未免因欠思馀。
太山邱垤,同载一方舆。
那更长沙下湿,祝融峰、才比吾庐。
秋风冷,攀缘汗浃,应叹苦区区。 -
248.《崔生行》 明·何景明
崔生自反金陵谪,骑马复走长安陌。
时危颇负经济才,海内但识文章客。
自从盗贼近神京,四海不见烟沙清。
黄河流血日惨怛,中原战骨霜纵横。 -
249.《咏桃花菊一章》 宋·陈东
潘郎尝望尘,陶令亟避俗。
胸中定何如,清浊在一瞩。
河阳艳桃春,彭泽郁秋菊。
所好邈如许,二子殊品目。 -
250.《蚁饮研槽歌》 宋·朱涣
晴窗棐几风日舒,呼童汲水供蟾蜍,涓流入研玄颖濡。
一蚁蠢蠢爰来趋,须臾十百与之俱。 -
251.《赠王典史五首》 宋·熊禾
自从大道裂,教法日益殊。
文学与政事,往往成两途。
簿书吏应俗,佔毕儒诚迂。
二者不相能,世道良可吁。 -
252.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。 -
253.《南乡子·进退兔和乌》 元·王吉昌
进退兔和乌。
驱入乾坤造化炉。
少减多添循度运,情娱。
巧炼丹凝体不枯。
性养点尘无。
放荡空圆傲玉壶。
应物头头无*碍,形殊。
密蕴摩尼 -
254.《鹊桥仙·金銮视草》 元·王恽
金銮视草。
蒲轮应召。
客路人情殊好。
岂知野鹿饰金镳。
志却在、长年丰草。
霜风料峭。
形容枯槁。
愁绪百端萦绕。
故山归去有茅庐,任束置 -
255.《夺锦标 送李景山西使 此首见刘辑滕宾涵》 元·滕宾
老气盘空,才名照世,万里秋风行色。
人物中朝第一,司马题桥,班生投笔。
记承流宣化,早威声,先驰殊域。
看吟鞭、笑指关河,历历当年曾识。 -
256.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
257.《睡起自遣》 明·沈周
檐前落叶拥高秋,谬使人推隐者流。
背有微暄念天子,手无漫刺渎诸侯。
老知丝竹殊堪赖,远为儿孙未免忧。
身后算应忧未了,且来拂壁画丹丘。 -
258.《云雾茶》 清·易顺鼎
匡山云雾窟沉沉,闻有六朝僧未死。
窟中产作云雾茶,灏气清英复无比。
托根高接南斗傍,坐令涧壑流芬芳。
三直六梯不可到,天风细细吹旗枪。 -
259.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
260.《浔州行部》 宋·曹亨伯
冬来行部驾轺车,一日之间气候殊。
朝服驼裘暮挥扇,未应岚瘴得全无。