-
161.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
162.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
163.《华山》 唐·张乔
青苍河一隅,气状杳难图。
卓杰三峰出,高奇四岳无。
力疑擎上界,势独压中区。
众水东西走,群山远近趋。 -
164.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
165.《王将军》 唐·方干
大志无心守章句,终怀上略致殊功。
保宁帝业青萍在,投弃儒书绛帐空。
密雪曙连葱岭道,青松夜起柳营风。
将星依旧当文座,应念愚儒命未通。 -
166.《送樊琯司业归朝》 唐·唐彦谦
近者苏司业,文雄道最光。
夫君居太学,妙誉继中行。
汲郡陵初发,汾阴箧久亡。
寂寥方倚席,容易忽升堂。 -
167.《息兵》 唐·韩偓
渐觉人心望息兵,老儒希觊见澄清。
正当困辱殊轻死,已过艰危却恋生。
多难始应彰劲节,至公安肯为虚名。
暂时胯下何须耻,自有苍苍鉴赤诚。 -
168.《寒食日沙县雨中看蔷薇(己巳)》 唐·韩偓
何处遇蔷薇,殊乡冷节时。
雨声笼锦帐,风势偃罗帏。
通体全无力,酡颜不自持。
绿疏微露刺,红密欲藏枝。
惬意凭阑久,贪吟放醆迟。
旁人应见讶,自醉自题诗。 -
169.《无题》 唐·韩偓
小槛移灯灺,空房锁隙尘。
额波风尽日,帘影月侵晨。
香辣更衣后,钗梁拢鬓新。
吉音闻诡计,醉语近天真。 -
170.《芦苇》 唐·王贞白
高士想江湖,湖闲庭植芦。
清风时有至,绿竹兴何殊。
嫩喜日光薄,疏忧雨点粗。
惊蛙跳得过,斗雀袅如无。 -
171.《和吴学士对春雪献韦令公次韵》 唐·黄滔
春雪下盈空,翻疑腊未穷。
连天宁认月,堕地屡兼风。
忽误边沙上,应平火岭中。
林间妨走兽,云际落飞鸿。 -
172.《蝴蝶二首》 唐·徐夤
缥缈青虫脱壳微,不堪烟重雨霏霏。
一枝秾艳留教住,几处春风借与飞。
防患每忧鸡雀口,怜香偏绕绮罗衣。 -
173.《蝴蝶二首》 唐·徐夤
缥缈青虫脱壳微,不堪烟重雨霏霏。
一枝秾艳留教住,几处春风借与飞。
防患每忧鸡雀口,怜香偏绕绮罗衣。 -
174.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
175.《奉和宫傅相公怀旧见寄四十韵》 唐·徐铉
谢傅功成德望全,鸾台初下正萧然。
抟风乍息三千里,感旧重怀四十年。
西掖新官同贾马,南朝兴运似开天。 -
176.《吴·张纮》 唐·孙元晏
东部张公与众殊,共施经略赞全吴。
陈琳漫自称雄伯,神气应须怯大巫。 -
177.《琴歌》 唐·赵抟
绿琴制自桐孙枝,十年窗下无人知。
清声不与众乐杂,所以屈受尘埃欺。
七弦脆断虫丝朽,辨别不曾逢好手。 -
178.《妾薄命》 唐·刘元叔
自从离别守空闺,遥闻征战赴云梯。
夜夜思君辽海北,年年弃妾渭桥西。
阳春白日照空暖,紫燕衔花向庭满。 -
179.《妾薄命》 唐·刘元叔
自从离别守空闺,遥闻征战赴云梯。
夜夜思君辽海北,年年弃妾渭桥西。
阳春白日照空暖,紫燕衔花向庭满。 -
180.《天骥呈材》 唐·徐仁嗣
至德符天道,龙媒应圣明。
追风奇质异,喷玉彩毛轻。
躞蹀形难状,连拳势乍呈。
效材矜逸态,绝影表殊名。
岐路宁辞远,关山岂惮行。
盐车虽不驾,今日亦长鸣。