-
261.《大江东去·初功混沌》 元·刘志渊
初功混沌,在机缄斡变,坎中一气。
潜发氤氲初出地,升变阵云呈瑞。
电掣雷轰,阴阳交会,致作廉纤雨。
帝川飞过,化成玉鼎神水。 -
262.《瑞鹤仙·玉峰时暂歇》 元·长筌子
玉峰时暂歇,觉风入琼林,倍增真悦。
烦蒸顿消灭。
扫尘埃四海,廓然施设。
八方静洁。 -
263.《临江仙 次仲正经历韵三阕》 元·蒲道源
二路滔滔方得意,从渠掉臂昂头。
峥嵘笑杀楚累囚。
功名虽自许,妻妾见应羞。
吏隐羡君怀雅志,胸中自有嵩丘。
且须夏葛与冬裘。
随时无不可,未用赋归休。 -
264.《送馆主朝宪使之淮西四十韵》 明·张以宁
宇宙开昌运,山川产荩臣。
周邦多士贵,鲁国一儒真。
江海襟无际,风雷笔有神。
渊涵珠皎洁,山立玉嶙峋。 -
265.《王右军墨池》 近代·金天羽
人道羲书晚乃善,讵信当年用力勤。
辛苦平生参笔诀,方塘如鉴吐春云。
我书意造本无法,不解钟张与二王。
狼藉墨池池水墨,只应掷笔斗牛旁。 -
266.《杂诗》 宋·李复
应龙出重渊,矫矫升天行。
奋迅弥宇宙,雨施品物形。
收藏入无间。
脗合元气冥。 -
267.《龙多山》 宋·文师敬
我家龙多西,出门山在目。
杖履三十里,兄弟穿云宿。
山上有顷田,岩洞多重复。
石囤如内空,可容万亿斛。 -
268.《题魏醇父菊庄》 宋·游九功
东篱采采人归来,长歌三嗔书生老。
子方青春志紫霄,种菊幽探计何早。
一枝可爱况千业,想应苦吟被花恼。
西风浩然天池秋,白露霏空下百草。 -
269.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
270.《丙午中秋与余左司王山人高记室同过张文学宅》 明·徐贲
商飙吹秋天如蓝,出户圆月生东南。
众星次第敛芒角,独有桂影垂毵毵。
澄光无私照应遍,不间污泽兼清潭。
冰轮轧轧上银汉,玉龙左右驾两骖。 -
271.《次韵杨孟载观芍药作》 明·徐贲
轻阴酿绿寒犹薄,龟甲疏帘映朱阁。
美人偏有惜花心,新水银瓶送红药。
当阶惟恐流尘污,纤手笼春为花护。
一捻芳容饱弄娇,胭脂细结玲珑露。 -
272.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
273.《同年王中甫挽词》 宋·苏轼
先帝亲收十五人,(仁宗朝贤良十五人,今惟富郑公、张宣徽、钱纯老及余与舍弟在耳。
)四方争看击鹏鹍。
如君才业真堪用,顾我衰迟不足论。
出处升沉十年后,死生契阔几人存。
他时京口寻遗迹,宿草犹应有泪痕。 -
274.《洞庭春色》 宋·苏轼
二年洞庭秋,香雾长噀手。
今年洞庭春,玉色疑非酒。
贤王文字饮,醉笔蛟龙走。
既醉念君醒,远饷为我寿。 -
275.《次前韵送程六表弟》 宋·苏轼
君家兄弟真连璧,门十朱轮家万石。
竹使犹分刺史符,尚方行赐尚书舄。
前年持节发仓廪,到处卖刀收茧栗。
归来闭口不论功,却走渡江谁复惜。 -
276.《送周正孺知东川》 宋·苏轼
得郡书生荣,还家昔人重。
而况东西川,千骑许上冢。
里门下车入,父老自惊耸。
端如何武贤,不事长卿宠。 -
277.《新寨饯南归客》 宋·黄庭坚
初更月蚀缺半璧,三更北风雪平屋。
夜寒置酒送归客,长歌燕雁灯前落。
故园无书已十月,目极千里云水隔。
客方有行乃未已,归且经予江上宅。 -
278.《满庭芳·命似清风》 宋·无名氏
命似清风,性如朗月,莹然独见辉辉。
灵光普照,何日不归依。
常在无明之处,任升腾、斗转星移。
通真理,不无不有,动静应神机。 -
279.《次韵和永叔夜闻风声有感》 宋·梅尧臣
月落夜正黑,风起庭槐端。
窗间星动摇,枕上人寤叹。
所叹吹阴云,苦热弥不欢。
当其气莫出,曷若无衣寒。 -
280.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。