-
321.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。 -
322.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
323.《皇太子生辰诗》 宋·张镃
庆协丁年庆,祥开甲观雄。
九霞光绚烂,重日彩曈曨。
根本千龄固,元良万口同。
文孙觌尧法,圣子奉虞聪。 -
324.《次韵曾侍郎》 宋·张镃
世上曾谁歌白雪,慨叹风人声屡咽。
旋虫时叩岂无闻,尽发宫商方应节。
江西源正非旁流,文清诗名不易收。
师承吏业特余事,一门玉律夸中州。 -
325.《白酒歌为岩翁赋》 宋·黄庚
火云烧空日色烈,暑气着人方郁结。
岩翁宴客水亭东,竹色蕖香献清绝。
瓜削水晶莲剖珠,象箸犀盘盛陈列。
银罂捧出白玉醅,透鼻香浓风味别。 -
326.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
情谓之外兮言路那通,形壳之外兮模画那同。
一方明有月,万簌啸而风。
其应而妙,其用而冲。
图星之拱兮周罗而北,流水之向兮曲折而东。 -
327.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眼深眉长,口阔面黄。
秋月破夜色,古澗含秋光。
念萌自得出没像,功转不落偏正方。
拈起能来应机用,者回触处露堂堂。 -
328.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
内非可形,外还绝称。
妙圆一句,通变诸乘。
混十界心而静其念,吞三世佛而空其膺。
真机了了,祖意绳绳。
偏去正来兮闲闲受用,圆规方矩兮恰恰相应。 -
329.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
默学少林,静全本心。
幽灵绝待,虚明自任。
玉线金鍼世家事,鸾胶凤弦山水音。
随方善应,不用相寻。 -
330.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
默默灵光,堆堆坐忘。
衲僧事业,宗印文章。
应物空三世,随缘遍十方。
分身不用相回互,到处谁能作覆藏。
巍巍堂堂,炜炜煌煌。 -
331.《次韵端楞伽与生首座》 宋·释正觉
缚茨枯坐九江东,镜像虚融方寸中。
舜若多身禅夜看,母陀罗臂用时通。
缘生谁兆有非有,寂照自知空不空。
道契观音斯善应,萧萧竹雨杂松风。 -
332.《送师旻禅者》 宋·释重顯
深岩寂寂披兰芷,碧雾红霞映流水。
空生别我期未期,绝域殊方擬轻擬。
堪笑归岭南,奔驰何鄙彼。
危急乱抛下,尽云提不起。 -
333.《陪徐狄二子出东郊即事》 宋·王洋
与君同酸苦,思得一散愁。
散愁何所适,共作郭外游。
是时穷冬节,寒岁未肯收。
茫茫一望间,丰瑞弥阡畴。 -
334.《谢人寄茶》 宋·王洋
建溪珪璧能圆方,万钱一啜人轻偿。
奔胜千里羞贡篚,天应不数金钱纲。
侯家钱如大国楚,陵肉渑浆推大户。
早知烦滞厌膏粱,贵此新香两三数。 -
335.《温造》 宋·徐钧
威行藩将来朝觐,胆落金吾畏击弹。
牛刃恢恢方用世,青山虽好去应难。 -
336.《答诸友》 宋·于石
之子词场无敌手,骑麟翳凤集北斗。
藉藉人间月旦评,滔滔笔下风涛吼。
方抟扶摇九万里,可速则速久则久。
文章何止拟相如,政事亦堪修冉有。 -
337.《绍兴祀皇地祗十五首》 隋代·佚名
景风应时,聿严毖祀。
用事方丘,锵锵济济。
登降有节,三献成礼。
神其格思,锡我繁祉。 -
338.《绍兴祀皇地祗十五首》 隋代·佚名
景风应时,聿严毖祀。
用事方丘,锵锵济济。
登降有节,三献成礼。
神其格思,锡我繁祉。