-
161.《寄吴冲卿二首》 宋·王安石
塞垣花气欲飞浮,眼底纷纷绿渐抽。
悠远山川嗟我老,急难兄弟想君愁。
旧知白日诸曹满,试问红灯几客留。
时节只应无意思,亦如何路判春休。 -
162.《大雨宿仰山,翌旦骤霁,混融云"无乃开仰山》 宋·范成大
谁开大仰云?此岂吾力及。
日光千丈毫,弹指众峰立。
衡山卷阴气,海市发冬蛰。
韩苏两枯鱼,出语自濡湿。 -
163.《初冬近飲酒作》 宋·范成大
天水邊陲南接蜀,秦山翠照峨峨緑。
世間豈有糞金牛,枉使五丁斧山玉。
罷侯置守自蜀始,监郡東來兩成轂。
至今芙蓉城上土,邦人猶記张儀築。 -
164.《过江津县睡熟,不暇梢船》 宋·范成大
西风扶橹似乘槎,水阔滩沉浪不花。
梦里竹间喧急雪,觉来船底滚鸣沙。 -
165.《杂曲歌辞·浪淘沙》 唐·刘禹锡
九曲黄河万里沙,浪淘几簸自天涯。
如今直上银河去,同到牵牛织女家。
洛水桥边春日斜,碧流轻浅见琼沙。
无端陌上狂风急,惊起鸳鸯出浪花。 -
166.《伏中热不可过中夜起坐作诗寄五郎》 宋·陆游
众星若银砾,老桂卧海底。
中夜热不解,病叟推枕起。
悲虫号草根,孤萤照野水。
树头风急生,喘汗真一洗。 -
167.《锦亭》 宋·陆游
天公为我齿颊计,遣饫黄甘与丹荔;又怜狂眼老更狂,令看广陵芍药蜀海棠。
周行万里逐所乐,天公於我元不薄。
贵人不出长安城,宝带华缨真汝缚。
乐哉今从石湖公,大度不计聋丞聋。 -
168.《昭君怨 咏荷上雨》 宋·杨万里
午梦扁舟花底。
香满两湖烟水。
急雨打篷声。
梦初惊。
却是池荷跳雨。
散了真珠还聚。
聚作水银窝。
泻清波。 -
169.《春兴》 宋·杨万里
窗底梅花瓶底老,瓶边破砚梅边好。
诗人忽然诗兴来,如何见砚不见梅。
急磨玄圭染霜纸,撼落花须浮砚水。
诗成字字梅样香,却把春风寄谁子。 -
170.《三月三日雨作遣闷十绝句》 宋·杨万里
今年春事底匆匆,雨急风颠恼得侬。
不见一林如许筝,犹嫌三日向来风。 -
171.《三月三日上忠襄坟,因之行散,得十绝句》 宋·杨万里
暖轿行春底见春,遮栏春色不教亲。
急呼青繖小凉轿,又被春光著莫人。 -
172.《暮泊鼠山,闻明朝有石塘之险》 宋·杨万里
下水船逢上水船,夕阳仍更涩沙滩。
雁来野鸭却惊起,我与舟人俱仰看。
回望雪边山已远,如何篷底暮犹寒。
今霄莫说明朝路,万石堆心一急湍。 -
173.《立春日舟前细雨》 宋·杨万里
急风阵阵吹白尘,著人怪底湿衣巾。
隔溪平林横素练,起从山脚萦山面。
近山如雾复如烟,远山失却只余天。
今朝春日得春雨,润物无声非浪语。 -
174.《宿新丰坊,咏瓶中牡丹,因怀故园二首》 宋·杨万里
客子泥涂正可怜,天香国色一枝鲜。
雨中晚敛寒如此,烛底宵暄笑粲然。
自觉玉容微婉软,急将翠掌护婵娟。
江南也有新丰市,未羡宾王酌圣贤。 -
175.《小池荷叶雨声》 宋·杨万里
午梦西湖泛烟水,画船撑入荷花底。
雨声一阵打疏蓬,惊开睡眼初蒙松。
乃是池荷跳急雨,散了真珠又还聚。
幸然聚作水银泓,泻入清波无觅处。 -
176.《碧落堂暮景辘轳体》 宋·杨万里
碧落堂中夕眺余,一声哀角裂晴虚。
满城烟霭忽然合,隔水人家恰似无。
坐看荷山沉半脊,急归道院了残书。
意行花底寻灯处,失脚偏嗔小史扶。 -
177.《宿庐山栖贤寺,示如清长老》 宋·杨万里
清风迎衣襟,白云捧脚底,飘然径上庐山头,谁道栖贤三十里。
乡禅引到狮子峰,旃檀喷出香雾浓。
此一辨香为五老。 -
178.《秧畴》 宋·杨万里
田底泥中迹尚深,折花和叶插畦心。
晚秧初捻金绒线,先种输他绿玉针。
云垄雾畴俱水响,丝风毛雨政春阴。
莫听布谷相煎急,且为提壶强满斟。 -
179.《题兴宁县东文岭瀑泉,在夜明场驿之东》 宋·杨万里
笋舆路转崖欹倾,只闻满山泉水鸣。
卷书急看已半失,眼不停注耳细听。
石如铁色黑,壁立镜面平。
水从镜面一飞下,蕲笛织簟风漪生。 -
180.《晚寒炽炭》 宋·杨万里
老子平生不附炎,雪间炉炭晚间添。
红光乱拆银花碎,翠焰双抽柳叶尖。
爱惜麒麟牢禁手,驱除盐絮密垂帘。
急分一炬牵船底,岸上霜风正似鎌。