-
81.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
82.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
83.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
84.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
85.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
86.《答韩使同在边》 唐·陈子昂
汉家失中策。
胡马屡南驱。
闻诏安边使。
曾是故人谟。 -
87.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
88.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
89.《水龙吟 附见四印斋本天籁集卷上内·原题云》 元·曹光辅
世间清苦禅和、了心才到安闲地藜床兀兀,经年打坐,颓然假寐。
却甚床边,偶闻牛斗,不知喧蚁。
怪藤条临济,饥餐困卧,方会得、个中味。
争似横江楼上,入帘栊、好山供翠。 -
90.《满江红·太极浑沦》 元·王*
太极浑沦,才开口、便分仁义。
把清真支离,大道已废。
世事机谋求愈远,人情往复相牵系。
都不如、收拾早回头,安心意。 -
91.《沈氏宜春堂屏徐给事贲所画春云叠嶂》 明·张羽
休文堂前花满枝,风物四时春更宜。
前年三月宴客时,坐上才杰皆能诗。
众中独许姑苏客,千里江山贮胸臆。
醉来意气为倾倒,写出层层好山色。 -
92.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
93.《屡庸军马后相过》 宋·艾可翁
相疏怜各病,相见贺更生。
久乱诗书废,长贫门户清。
晨炊才脱粟,夜卧亦班荆。
只有悲秋卷,多于未受兵。 -
94.《中秋后一日曾青藜寓斋燕集》 清·余楍
昨宵对月今宵雨,两日阴晴不可凭。
客里招邀常赖友,山中栖止但依僧。
才高何必愁贫贱,时至无烦感废兴。
几度浪浪檐际水,随风飘洒湿孤灯。 -
95.《全州南城》 宋·冯岵
全州城南何壮观,石崖为趾江为濠。
凌落渡江骑马去,空蒙瘴雾漫绨袍,逦迤过滩水,小艇浮桐槽。
半渡急雨雪,舟师失飞篙。 -
96.《文相生日》 宋·金君卿
圣贤不世出,会合未可知。
朝廷余百年,天将右重熙。
经纶须得人,公为生斯时。
维时秋九月,爽气横海涯。 -
97.《岘山诗》 宋·李淑
岘山如闯襄庐南,钜平跻赏留爱谈。
官邪俗沦祭不屋,君来怀古茵凭惭。
孤峰嵚岖汉之曲,云梁月皋万螺矗。
轻裘四眺风物佳,宾客文章欢意促。 -
98.《念奴娇·延年有术》 宋·陆文圭
延年有术,餐古松根下,茯苓千岁。
纵是延年如何益,命也道之将废。
思古之人,词章节行,杲杲行当世。
遗风流韵,渊然尚有余味。 -
99.《分题得瘿林壶》 宋·吕公著
天地产众材,任材谓之智。
栋桷与楹杙,小大无有弃。
方者以矩度,圆者中规制。
嗟尔木之瘿,何异肉有赘。 -
100.《送昆山丞谢子潚解官还朝》 宋·马先觉
结交无虑三十年,道同志合难其全。
倾盖相欢岂无有,当面论心背不然。
晚知趋向动违俗,闭门避客鱼渊潜。
属闻贰令非常好,才德远过崔蓝田。