-
21.《没蕃故人》 唐·张籍
前年戍月支,城下没全师。
蕃汉断消息,死生长别离。
无人收废帐,归马识残旗。
欲祭疑君在,天涯哭此时。 -
22.《阳乐故城》 宋·易时敏
典午河山尚有名,兴从阳乐故城生。
夕阳门巷丘墟久,春草池塘野水平。
废堞栖乌啼夜月,闲壕留雁叫寒更。
人民非处桃花在,一度东风一度荣。 -
23.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
24.《过故沈丘王废苑》 明·田汝鳷
寂寞何王苑,荒凉废寝孤。
月临还玉砌,风振自金铺。
春暖狐交窜,天昏鹳独呼。
可怜台下柳,还对古城隅。 -
25.《废墓叹》 明·吴鼎芳
废墓丛荆榛,下有妖狐穴。
哀魂泣杜鹃,化作枫林血。
颓波声断夕阳空,伤心莫向英雄说。
恩亦不堪酬,仇亦不堪雪。
神仙寂灭天地古,世故茫茫几销歇。
吴王台上望胥江,依然冷浸清秋月。 -
26.《楞严废寺》 明·紫柏大师
万花丛里画楼新,玉女凭栏天上春。
明月一轮帘外冷,夜深曾照坐禅人。
嘉兴楞严寺为长水疏经处,后为吴尚书园亭。
师矢心恢复,为诗吊之。
后二十余年,寺遂复故。 -
27.《瑯琊山中废寺》 宋·戴复古
欲访山中寺,沿堤石甃长。
宝坊兵后废,御帖窑中藏。
故址生秋草,寒窗带夕阳。
孤僧出迎客,满口话凄凉。 -
28.《月上海棠·斜阳废苑朱门闭》 宋·陆游
斜阳废苑朱门闭。
吊兴亡、遣恨泪痕里。
淡淡宫梅,也依然、点酥剪水。
凝愁处,似忆宣华旧事。 -
29.《目昏颇废观书以诗记其始时年七十九矣》 宋·陆游
少时业诗书,慕古不自量,晨暮间弦诵,左右纷朱黄。
积书山崇崇,探义海茫茫。
同志三四人,辩论略相当。
落笔辄千言,气欲吞名场。 -
30.《故纸》 宋·陆游
时来偶见收,过时自当退,岂惟裁纸尾,亦或用牍背。
人情有贵贱,志士感兴废。
库中九万张,视我犹前辈。 -
31.《老眼废书有叹》 宋·杨万里
老矣书无分,居然眼有花。
墨兵非死友,陆諝且生涯。
雪後霜逾劲,吟边帽只斜。
小儿知我懒,夜诵故諠哗。 -
32.《怀故里偶成》 宋·宋祁
先畴少失杏花耕,十载穷尘困缚缨。
山上有山成久客,吏中非吏得空名。
吟塘碧草他年废,雾驿哀猿此夜惊。
何日谒归聊望里,況无车骑得乡评。 -
33.《览蜀宫故城作》 宋·宋祁
国破江山老,人亡岸谷摧。
鸳飞今日瓦,鹿聚向时台。
故苑犹霏雪,荒池但劫灰。
赪遗糊处壤,阖记数残枚。 -
34.《登谷州故城》 宋·张耒
控扼兵屯事已辽,倾敧遗堞隐蓬蒿。
春芜满野牛羊散,秋稼连云雉兔骄。
苔卧断碑昏故刻,雨飘残◇带余烧。
人间兴废知何极,莫谓荆榛便寂寥。 -
35.《叔诲宿邀湖上之游以故不果往》 宋·黄庭坚
芰荷采尽荇田田,湖光价当酒十千。
主人邀客殊未来,西风枕簟废书眠。
睡罢书窗翻墨汁,龙蛇起陆云雨湿。
晚筵红袖劝倾杯,公荣坐远酌不及。 -
36.《过故洛阳城》 宋·司马光
烟悉雨啸黍华生,宫阙簪裳旧帝京。
若问古今兴废事,请君只看洛阳城。 -
37.《题贾氏废园》 宋·贺铸
丞相园林半手栽,清樽曾为几人开。
荒榛野蔓换桃李,慙愧春风如故来。 -
38.《闻莺有怀故园》 宋·贺铸
海陵春後雨冥冥,耳厌蛙嗥鹳龄鸣。
何意东亭好风日,流莺忽作故园声。
故园千里长牵梦,老病三年不废情。
想见杨花收卷尽,绿苔池院落朱樱。 -
39.《三奠子 同国器帅良佐仲泽置酒南阳故城》 元·元好问
上高城置酒,遥望舂陵。
兴与废,两虚名。
江山埋玉气,草木动威灵。
中原鹿,千年後,尽人争。
风云寤寝,鞍马生平。
钟鼎上,几书生。
军门高密策,田亩卧龙耕。
南阳道,西山色,古今情。 -
40.《故原有战卒死而复苏来说当时事》 宋·梅尧臣
纵横尸暴积,万殒少全生。
饮雨活胡地,脱身归汉城。
野貛穿废灶,妖鹏啸空营。
侵骨剑疮在,无人为不惊。