-
21.《分题得瘿林壶》 宋·吕公著
天地产众材,任材谓之智。
栋桷与楹杙,小大无有弃。
方者以矩度,圆者中规制。
嗟尔木之瘿,何异肉有赘。 -
22.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
23.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
24.《一经堂》 宋·郑裕
莆之甲姓,实维大方。
紫囊锦帐,阀阅膏粱。
有子盈之,乃其最良。
心志乎道,视之如忘。 -
25.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
26.《次韵黄鲁直效进》 宋·苏轼
士作岁寒知松柏诗龙蛰虽高卧,鸡鸣不废时。
炎凉徒自变,茂悦两相知。
已负栋梁质,肯为儿女姿。
那忧霜贸贸,未喜日迟迟。
难与夏虫语,永无秋实悲。
谁知此植物,亦解秉天彝。 -
27.《和黄鲁直效进士作二首岁寒知松柏》 宋·苏轼
龙蛰虽高卧,鸡鸣不废时。
炎凉徒自变,茂悦两相知。
已负栋梁质,肯为儿女姿。
那忧霜贸贸,未喜日迟迟。
难与夏虫语,永无秋实悲。
谁知此植物,亦解秉天彝。 -
28.《幽居初夏》 宋·陆游
长歌嫋嫋插秧天,小繖翻翻入市船。
高栋巢乾初乳燕,绿槐阴密已鸣蝉。
只言末俗人情恶,未废先生日晏眠。
推枕起来闲弄笔,铜蟾手自挹寒泉。 -
29.《冬日读白集爱其贫坚志士节病长高人情之句作》 宋·陆游
郊居四十年,草木日夜长。
乔松已偃盖,稚松出蓁莽。
儒生学仁义,敢废自培养;郁郁栋梁姿,拔地当百丈。 -
30.《滁州赵学士重修怀嵩楼》 宋·宋祁
丞相怀嵩罢,因之名郡楼。
使君嗟久废,华栋郁重修。
人世兴衰换,山川处所留。
落成今日宴,感旧向来愁。 -
31.《太学建讲殿割王第西偏营置》 宋·宋祁
王家赐第曾开府,天子营宫此嚮儒。
坏壁有经还阙里,废台无鹿叹姑苏。
泉疑自湧供池溜,柱欲飞来荷栋桴。
献岁成工观盛礼,愿陪希瑟趁风雩。 -
32.《龟山水陆院》 宋·张耒
院静步柏影,庭虚闻塔铃。
连龛香惨淡,古榜金青荧。
山背负华殿,淮身朝广庭。
旛花龙护法,梁栋神扶倾。 -
33.《新开北原》 宋·张耒
山深草木多,春夏废翦剔。
北原有高溪,经岁不蹑屐。
阴根走重险,飞蔓密如织。
交柯不容鸟,老枿顽若石。 -
34.《金陵有美堂》 宋·梅尧臣
李白爱山如洛阳,三杯为歌愁日长。
废基台殿不可识,玉燕旧栖王谢堂。
公来碧瓦起栋宇,罗列图画牙作床。
池头古月城下江,照见万里冰雪光。
江流不尽月不死,寒浪素影东西翔。
愿公乐此殊未央,慎勿区区思故乡。 -
35.《依韵和正仲赋杨兵部吴兴五题·碧澜堂》 宋·梅尧臣
虚云临滉漾,桥势对隆穹。
环佩佳人去,汀洲翠带空。
橘船过砌下,兰栋起云中。
欲问芳菲地,吴王一废宫。 -
36.《思贤堂》 宋·苏辙
杨公守临汝,俯仰八十载。
推迁城市非,散落篇章在。
外物固难必,清名竟安赖。
孤亭右洲渚,斜日到冠佩。 -
37.《奉和御製玉清昭应宫玉皇大殿告成》 宋·夏竦
三圣重熙鸿业茂,百灵申锡宝符彰。
寅恭清净函无象,顾諟高明顺秉阳。
法驭省巡修废坠,真宫经始报祺祥。
栋升文杏觚棱峻,殿启真琳玉瑱方。 -
38.《寄江仲嘉》 宋·吴则礼
忆昨南宫战,骞腾实妙年。
操戈万人废,受铠百城连。
器敌南溟大,姿逾白璧坚。
一官聊负弩,四部合磨铅。 -
39.《又和锦阜登高》 宋·胡寅
久废危亭也待时,俄然榱栋出鎡基。
已应气象轩城表,更觉登临冠海湄。
万里秋风宜落帽,四并高会称传卮。
幽人但把东篱菊,坐看南山久未移。 -
40.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。