-
1.《目昏颇废观书以诗记其始时年七十九矣》 宋·陆游
少时业诗书,慕古不自量,晨暮间弦诵,左右纷朱黄。
积书山崇崇,探义海茫茫。
同志三四人,辩论略相当。
落笔辄千言,气欲吞名场。 -
2.《还自广陵四首》 宋·秦观
薄茶便当乌程酒,短艇聊充下泽车。
坟墓去家无百里,往来仍不废观书。 -
3.《自咏》 宋·陆游
生草覆蜗庐,长须驾鹿车。
贫犹思施乐,老不废观书。
登览携童稚,歌呼和里闾。
躬耕亦何得,聊以遂吾初。 -
4.《送胡伯逢之官金陵》 宋·张栻
相望数舍已云疎,远别何因执子祛。
漫仕想应同捧檄,旧闻当不废观书。
月明淮水空陈迹,山绕新亭有故墟。
暇日更须频访古,因来为我道何如。 -
5.《老境》 宋·郭印
怪来齿发日凋疏,坐阅春秋六十馀。
鬓雪难消休把镜,眼花易发废观书。
身边赖有三田实,世上须知一梦虚。
只办此心赢造化,浮沤起灭不关渠。 -
6.《书洛阳名园记后》 宋·李格非
洛阳处天下之中,挟崤渑之阻,当秦陇之襟喉,而赵魏之走集,盖四方必争之地也。
天下当无事则已,有事,则洛阳先受兵。
予故尝曰:“洛阳之盛衰,天下治乱之候也。
”方唐贞观、开元之间,公卿贵戚开馆列第于东都者,号千有余邸。 -
7.《谏逐客书》 先秦·李斯
臣闻吏议逐客,窃以为过矣。
昔穆公求士,西取由余于戎,东得百里奚于宛,迎蹇叔于宋,来邳豹、公孙支于晋。
此五子者,不产于秦,而穆公用之,并国二十,遂霸西戎。
孝公用商鞅之法,移风易俗,民以殷盛,国以富强,百姓乐用,诸侯亲服,获楚、魏之师,举地千里,至今治强。 -
8.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
9.《尚德缓刑书》 两汉·路温舒
汉昭帝逝世,昌邑王刘贺被废黜,汉宣帝刘询刚刚登上皇位。
路温舒呈上奏书,奏书说:昭帝崩,昌邑王贺废,宣帝初即位,路温舒上书,言宜尚德缓刑。
其辞曰:“臣闻齐有无知之祸,而桓公以兴;晋有骊姬之难,而文公用伯。
近世赵王不终,诸吕作乱,而孝文为太宗。 -
10.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。 -
11.《潍县署中寄舍弟墨第一书》 清·郑燮
读书以过目成诵为能,最是不济事。
眼中了了,心下匆匆,方寸无多,往来应接不暇,如看场中美色,一眼即过,与我何与也?千古过目成诵,孰有如孔子者乎?读《易》至韦编三绝,不知翻阅过几千百遍来,微言精义,愈探愈出,愈研愈入,愈往而不知其所穷。
虽生知安行之圣,不废困勉下学之功也。
东坡读书不用两遍,然其在翰林读《阿房宫赋》至四鼓,老吏苦之,坡洒然不倦。 -
12.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
13.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
14.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
15.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。 -
16.《马嵬废庙行》 明·王九思
秋风落日马嵬道,道南废庙颜色新。
立马踟蹰问野叟,野叟须臾难具陈。
请予下马坐树底,展转欲语还悲辛。
正德丙丁戊巳年,寺人气焰上薰天。 -
17.《嵩阳书院诗》 宋·李廌
束发从政事,佩缓曳长裾。
守令有民社,裂地皆分符。
问之尔何由,必曰因业儒。
自致或世赏,因儒升仕涂。 -
18.《游定夫见过晡饭既去烛下目昏不能阅书感而赋》 宋·周邦彦
烟草里门秋,暮气幽人宅。
遥知金轮升,户牖粲虚白。
风驱云将来,市声落几格。
连曹属解鞚,一饭已扫迹。 -
19.《花时留郡归已初夏事六首》 宋·黎廷瑞
心镜翛然澹似僧,悠悠观化寄枯藤。
云来云去閒舒卷,花落花开小废兴。
吹笛强呼从百里,种瓜清隐学东陵。
野人知有观书癖,远饷松肪续夜灯。 -
20.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。