-
81.《淮南送节度卢端公将命之汴州端公常为汴州相公从事》 唐·罗隐
吹台高倚圃田东,此去轺车事不同。
珠履旧参萧相国,彩衣今佐晋司空。
醉离淮甸寒星下,吟指梁园密雪中。
到彼的知宣室语,几时征拜黑头公。 -
82.《投节度邢公》 唐·褚载
西风昨夜坠红兰,一宿邮亭事万般。
无地可耕归不得,有恩堪报死何难。
流年怕老看将老,百计求安未得安。
一卷新书满怀泪,频来门馆诉饥寒。 -
83.《度关山》 唐·王贞白
只领千馀骑,长驱碛邑间。
云州多警急,雪夜度关山。
石响铃声远,天寒弓力悭。
秦楼休怅望,不日凯歌还。 -
84.《清风戒寒》 唐·穆寂
风清物候残,萧洒报将寒。
扫得天衢静,吹来眼界宽。
条鸣方有异,虫思乱无端。
就树收鲜腻,冲池起涩澜。
过山岚可掬,度月色宜看。
华实从兹始,何嗟岁序殚。 -
85.《清风戒寒》 唐·无名氏
萧飒清风至,悠然发思端。
入林翻别叶,绕树败红兰。
晓拂轻霜度,宵分远籁攒。
稍依帘隙静,遍觉座隅寒。
乍逐惊蓬振,偏催急漏残。
遥知洞庭水,此夕起波澜。 -
86.《送卧云道士(一作鱼又玄,题云题柳公权书度人经后)》 唐·虞有贤
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁春深烟霭霭,东风花柳折枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。 -
87.《题柳公权书度人经后(一作虞有贤,题云送卧云道士)》 唐·鱼又玄
卧云道士来相辞,相辞倏忽何所之。
紫阁当春凝烟霭,东风吹岸花枝枝。
药成酒熟有时节,寒食恐失松间期。 -
88.《虞美人·寄公度》 宋·舒亶
芙蓉落尽天涵水。
日暮沧波起。
背飞双燕贴云寒。
独向小楼东畔、倚阑看。
浮生只合尊前老。
雪满长安道。
故人早晚上高台。
赠我江南春色、一枝梅。 -
89.《辟寒金(同前)》 宋·贺铸
六华应腊妆吴苑。
小山堂、晚张燕。
赏心不厌杯行缓。
待月度、银河半。
缥缈郢人歌已断。
归路指、玉溪南馆。
谁似辟寒金,聊借与、空床暖。 -
90.《清平乐(东堂月夕小酌,时寒秀亭下娑罗花盛开)》 宋·毛滂
云峰秀叠。
露冷琉璃叶。
北畔娑罗花弄雪。
香度小桥淡月。
与君踏月寻花。
玉人双捧流霞。
吸尽杯中花月,仙风相送还家。 -
91.《度清霄(其五)》 宋·张继先
五更五点五更残。
青冥风露逼人寒。
扶桑推出红银盘。
城门依旧声尘喧。
明暗二景交相转。
生来死去纷易换。
道人室中天宇宽。
日出三竿方启关。 -
92.《访寒梅(江梅引·四之二)》 宋·洪皓
春还消息访寒梅。
赏初开。
梦吟来。
映雪衔霜、清绝绕风台。 -
93.《上平西(甲申岁西度道中作)》 宋·韩玉
折腰劳,弹冠望,纵飞蓬。
笑造化、相戏穷通。
风帆浪桨,暮城寒角晓楼钟。
暗借霜雪鬓边来,惊对青铜。 -
94.《水调歌头(戊午初度自寿)》 宋·李曾伯
问讯中秋月,瞥见一眉弯。
婆娑桂影、今年又向桂林看。
蓬矢桑弧初度,罗带玉簪旧识,俯仰十年间。
记得老坡语,颓景薄西山。 -
95.《齐天乐·竹深不放斜阳度》 宋·吴文英
竹深不放斜阳度,横披澹墨林沼。
断莽平烟,残莎剩水,宜得秋深才好。
荒亭旋扫。
正著酒寒轻,弄花春小。 -
96.《烛影摇红(饯冯深居,翼日,其初度)》 宋·吴文英
飞盖西园,晚秋却胜春天气。
霜花开尽锦屏空,红叶新装缀。
时放清杯泛水。
暗凄凉、东风旧事。 -
97.《春声碎(南浦送别自度腔)》 宋·谭宣子
津馆贮轻寒,脉脉离情如水。
东风不管,垂杨无力,总雨颦烟寐。
栏干外。
怕春燕掠天,疏鼓叠、春声碎。 -
98.《好事近(中齐惠念,赐词俾寿,不胜岁寒兄弟之意)》 宋·刘辰翁
□后百年闲,元度自伤来暮。
打破虚空无碍,共乘龙飞去。
更参末后句如何,此事未能付。
前遇小桥风雪,是君诗成处。 -
99.《琐窗寒(和巽吾闻莺)》 宋·刘辰翁
嫩绿如新,娇莺似旧,今吾非故。
空山过雨,睍完留春春去。
似尊前曲曲阳关,行人回首江南处。
漫停云低黯,征衫憔悴,酒痕犹污。 -
100.《探春慢(修门度岁,和友人韵)》 宋·周密
彩胜宜春,翠盘消夜,客里暗惊时候。
翦燕心情,呼卢笑语,景物总成怀旧。
愁鬓妒垂杨,怪稚眼、渐浓如豆。
尽教宽尽春衫,毕竟为谁消瘦。