-
101.《月夜怀故人》 宋·寇准
清夜月初满,藓庭吟更幽。
梧桐疏影老,蟋蟀乱声秋。
旧国情何极,空江思欲流。
故人今底处,危坐独凝愁。 -
102.《故濮阳太守赠光禄大夫王君正路挽词二首》 宋·苏辙
落落承平佐,英英嗣世风。
芝兰托庭户,鸾鹄峙梧桐。
结客贤豪际,倾财缓急中。
悲伤闻故老,沦谢未衰翁。 -
103.《送程公辟使江西》 宋·曾巩
程侯昔使西山下,金印出怀光满把。
坐驰雷电破奸伏,力送春阳煦鳏寡。
袴襦优足遍里巷,禾黍丰穰罄郊野。
讼庭终日自虚旷,德宇平生本潇洒。 -
104.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
105.《五松寺》 宋·李弥逊
秋风吹客衣,去路倚天碧。
跻攀一何苦,政坐受山癖。
人言五松下,曾是瞿昙宅。
至今梧竹阴,列屋棲禅寂。 -
106.《喜迁莺·商颷轻透》 宋·赵长卿
商颷轻透。
动帘幕飞梧,乱飘庭甃。
瑞气氤氲,沈檀初爇,烟喷宝台金兽。
黄花美酒。 -
107.《交韵汉老弟假山》 宋·虞俦
庭空吏散无公事,一枕清风供午睡。
列仙之陬渺何许,化蝶翩翩可坐致。
梦中意行不识路,神前那有车乘坠。
立壁延缘萝蔓绿,滑径行视莓苔翠。 -
108.《被葛》 宋·黎廷瑞
被葛起视夜,梧心正露零。
浮生多梦境,幽客独中庭。
星斗三更动,天河万里横。
寻秋无觅处,四壁但虫声。 -
109.《吕待制所居八咏·朝阳》 宋·王炎
腷膊鸡声夜向晨,东方飞景到云林。
帘帏已是曈曈晓,庭户全无噎噎阴。
可是梧桐长得地,也知葵藿久倾心。
日边早晚来环赐,见说清光注意深。 -
110.《齐天乐 甲午七月望后,横泖客舍骤雨顿凉,》 元·邵亨贞
,暝色凝烟,不胜凄黯。
阖户呼镫著此,以纪旅思碧梧庭院秋声早,**暮天云影。
雨送凉蝉,风欺倦翼,络纬犹啼金井。
疏窗弄暝。 -
111.《齐天乐 甲午七月望后,横泖客舍骤雨顿凉,》 元·邵亨贞
,暝色凝烟,不胜凄黯。
阖户呼镫著此,以纪旅思碧梧庭院秋声早,**暮天云影。
雨送凉蝉,风欺倦翼,络纬犹啼金井。
疏窗弄暝。 -
112.《九日客怀》 宋·黄庚
乌帽斜欹白发侵,老来空忆旧登临。
一枝黄菊西风泪,数亩苍苔故国心。
梧颤秋声庭露冷,雁传寒信塞云深。
不须贳酒酬佳节,只把陶诗细细吟。 -
113.《和广慧吊楮》 宋·释宝昙
惭愧先生有古风,岁寒庭户不言功。
叶间朱实仍风味,老去清阴转郁葱。
收拾雨声归杵臼,放教秋意擅梧桐。
年来负尔人无数,异世同心只两翁。 -
114.《秋怀》 宋·释文珦
霜风吹杭梧,索索生秋声。
梁燕已无迹,哀鸿复南征。
游子当此时,转觉难为情。
庭闱隔千里,日夜白发生。