-
1.《唐雎不辱使命》 先秦·刘向 撰
秦王使人谓安陵君曰:“寡人欲以五百里之地易安陵,安陵君其许寡人!”安陵君曰:“大王加惠,以大易小,甚善;虽然,受地于先王,愿终守之,弗敢易!”秦王不说。
安陵君因使唐雎使于秦。
(说 通:悦)
秦王谓唐雎曰:“寡人以五百里之地易安陵,安陵君不听寡人,何也?且秦灭韩亡魏,而君以五十里之地存者,以君为长者,故不错意也。
今吾以十倍之地,请广于君,而君逆寡人者,轻寡人与?”唐雎对曰:“否,非若是也。 -
2.《相州昼锦堂记》 宋·欧阳修
仕宦而至将相,富贵而归故乡。
此人情之所荣,而今昔之所同也。
盖士方穷时,困厄闾里,庸人孺子,皆得易而侮之。
若季子不礼于其嫂,买臣见弃于其妻。 -
3.《杂诗二首》 两汉·孔融
岩岩钟山首,赫赫炎天路。
高明曜云门,远景灼寒素。
昂昂累世士,结根在所固。
吕望老匹夫,苟为因世故。 -
4.《括酹江月》 宋·林正大
雪堂闲步,过临皋、霜净晚林木落。
月白风清如此夜,与客行歌相答。
纲举松鲈,手携斗酒,赤壁重寻约。
悲歌长啸,划然声动寥廓。 -
5.《永贞行》 唐·韩愈
君不见太皇谅阴未出令,小人乘时偷国柄。
北军百万虎与貔,天子自将非他师。
一朝夺印付私党,懔懔朝士何能为。 -
6.《水调歌头(高嘉定生日和所惠韵)》 宋·魏了翁
高氏八千石,驺哄溢街坊。
庸夫俗子,夸道锦绣里家乡。
谁识书生心事,各要济时行已,肯顾利名场。
用我吾所欲,不用亦何伤。 -
7.《水调歌头(高嘉定生日和所惠韵)》 宋·魏了翁
高氏八千石,驺哄溢街坊。
庸夫俗子,夸道锦绣里家乡。
谁识书生心事,各要济时行已,肯顾利名场。
用我吾所欲,不用亦何伤。 -
8.《无题》 明·唐寅
便纵拼争反下游,随波逐浪讵惭愁。
庸夫碌碌惟虚灭,烈士昂昂岂罢休。
说法双关如此乐,听诗万首向何忧。
孤芳自赏雕虫老,兴尽尘封故纸楼。 -
9.《送范主一宪郎》 元·刘诜
庸夫老丘里,志士轻山川。
古来环辙人,往往皆才贤。
范君绣衣家,白璧生蓝田。
清游半朔南,征衫积涛烟。 -
10.《嘲愿成》 宋·释文莹
童头浮屠浙东客,传呼避道长以陌。
宝挝青盖官仪雄,新赐袈裟椹犹黑。
察车后乘从驱挈,庸夫无谋动蛮穴。
暗滩夜被猿猱擒,缚入新溪哭残月。 -
11.《赠徐微中画龙》 宋·王佐才
阴阳变化万物从,其间至神惟真龙。
庸夫俗眼不得见,或跃或潜无定迹。
后来高士探元窟,素缣摹画求形容。
在昔擅名能几人,争为妍巧夸殊力。 -
12.《感遇二十五首》 宋·张耒
穰侯抵关中,颇畏诸侯客。
搜车计已迟,终困范公策。
庸夫吝富贵,百计私自惜。
势移祸败至,智巧竟何益。
至公览英俊,苴补乃无隙。
请看桑林饿,亦脱赵子厄。 -
13.《又五首》 宋·邵雍
万物道为枢,其来类自殊。
性虽无厚薄,理亦有精麄。
未若人为盛,还知物有余。
我生于此日,幸免作庸夫。 -
14.《陈德承致政病后得诗且以见贺》 宋·姜特立
上恩鼎至愧叨逾,退省何尝有硕肤。
甘作一麾山吏部,不为三败管夷吾。
想思梦想江湖隔,熟诵篇章锦绣铺。
无妄疾来终易愈,岂容医砭值庸夫。 -
15.《奉送中丞姊夫俦自大理卿出镇江西叙事书怀因成十二韵》 唐·杜牧
惟帝忧南纪,搜贤与大藩。
梅仙调步骤,庾亮拂櫜鞬.
一室何劳扫,三章自不冤。
精明如定国,孤峻似陈蕃。 -
16.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
17.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
18.《鲁望读襄阳耆旧传见赠五百言过褒庸材靡有称是…次韵》 唐·皮日休
汉水碧于天,南荆廓然秀。
庐罗遵古俗,鄢郢迷昔囿。
幽奇无得状,巉绝不能究。
兴替忽矣新,山川悄然旧。 -
19.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
20.《今上初登极岁送皇甫孝廉赴选(孝廉即故大夫之子)》 唐·皎然
行应会府春,欲劝及芳辰。
北极天文正,东风汉律新。
少年逢圣代,欢笑别情亲。
况是勋庸后,恩荣袭尔身。