-
121.《开龙门八节石滩诗二首》 唐·白居易
铁凿金锤殷若雷,八滩九石剑棱摧。
竹篙桂楫飞如箭,百筏千艘鱼贯来。
振锡导师凭众力,挥金退傅施家财。 -
122.《开龙门八节石滩诗二首》 唐·白居易
铁凿金锤殷若雷,八滩九石剑棱摧。
竹篙桂楫飞如箭,百筏千艘鱼贯来。
振锡导师凭众力,挥金退傅施家财。 -
123.《题开元寺牡丹》 唐·徐凝
此花南地知难种,惭愧僧闲用意栽。
海燕解怜频睥睨,胡蜂未识更徘徊。
虚生芍药徒劳妒,羞杀玫瑰不敢开。
惟有数苞红萼在,含芳只待舍人来。 -
124.《奉和韦侍御陪相公游开义五言六韵》 唐·李德裕
羊公追胜概,兹地暂逍遥。
风景同南岘,丹青见北朝。
石渠清夏气,高树激鲜飙。
念法珍禽集,闻经醉象调。
偶分甘露味,偏觉众香饶。
为问毗城内,馀薰几日销。 -
125.《忆平泉杂咏·忆辛夷(余赴金陵日,辛夷欲开)》 唐·李德裕
昔年将出谷,几日对辛夷。
倚树怜芳意,攀条惜岁滋。
清阴须暂憩,秀色正堪思。
只待挥金日,殷勤泛羽卮。 -
126.《题开圣寺》 唐·李涉
宿雨初收草木浓,群鸦飞散下堂钟。
长廊无事僧归院,尽日门前独看松。 -
127.《新楼诗二十首·海榴亭(在新楼北花开最早所望更高)》 唐·李绅
海榴亭早开繁蕊,光照晴霞破碧烟。
高近紫霄疑菡萏,迥依江月半婵娟。
怀芳不作翻风艳,别萼犹含泣露妍。
摇落旧丛云水隔,不堪行坐数流年。 -
128.《开元寺》 唐·李绅
十层花宇真毫相,数仞峰峦閟月扉。
攒立宝山中色界,散周香海小轮围。
坐隅咫尺窥岩壑,窗外高低辨翠微。
难保尔形终不转,莫令偷拂六铢衣。 -
129.《宿开元寺楼》 唐·周贺
西峰残日落,谁见寂寥心。
孤枕客眠久,两廊僧话深。
寒扉关雨气,风叶隐钟音。
此爱东楼望,仍期别夜寻。 -
130.《道者与金丹开合已失,因为二首,再有投掷》 唐·章孝标
木钻钻盘石,辛勤四十年。
一朝才见物,五色互呈妍。
七魄憎阳盛,三彭恶命延。
被他迷失却,叹息只潸然。 -
131.《和顾校书新开井》 唐·章孝标
霜锸破桐阴,青丝试浅深。
月轮开地脉,镜面写天心。
碧甃花千片,香泉乳百寻。
欲知争汲引,听取辘轳音。 -
132.《杭州开元寺牡丹》 唐·张祜
浓艳初开小药栏,人人惆怅出长安。
风流却是钱塘寺,不踏红尘见牡丹。 -
133.《送唐中丞开淘西湖夏日游泛因书示郡人》 唐·朱庆馀
萍岸新淘见碧霄,中流相去忽成遥。
空馀孤屿来诗景,无复横槎碍柳条。
红旆路幽山翠湿,锦帆风起浪花飘。
共知浸润同雷泽,何虑川源有旱苗。 -
134.《和处州韦使君新开南溪》 唐·朱庆馀
地里光图谶,樵人共说深。
悠然想高躅,坐使变荒岑。
疏凿因殊旧,亭台亦自今。
静容猿暂下,闲与鹤同寻。 -
135.《题开元寺》 唐·朱庆馀
西入山门十里程,粉墙书字甚分明。
萧帝坏陵深虎迹,广师遗院闭松声。
长廊画剥僧形影,石壁尘昏客姓名。
何必更将空色遣,眼前人事是浮生。 -
136.《题宣州开元寺(寺置于东晋时)》 唐·杜牧
南朝谢脁城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。 -
137.《大雨行(开成三年宣州开元寺作)》 唐·杜牧
东垠黑风驾海水,海底卷上天中央。
三吴六月忽凄惨,晚后点滴来苍茫。
铮栈雷车轴辙壮,矫躩蛟龙爪尾长。 -
138.《题宣州开元寺(寺置于东晋时)》 唐·杜牧
南朝谢脁城,东吴最深处。
亡国去如鸿,遗寺藏烟坞。
楼飞九十尺,廊环四百柱。
高高下下中,风绕松桂树。 -
139.《大雨行(开成三年宣州开元寺作)》 唐·杜牧
东垠黑风驾海水,海底卷上天中央。
三吴六月忽凄惨,晚后点滴来苍茫。
铮栈雷车轴辙壮,矫躩蛟龙爪尾长。 -
140.《题宣州开元寺水阁阁下宛溪夹溪居人》 唐·杜牧
六朝文物草连空,天淡云闲今古同。
鸟去鸟来山色里,人歌人哭水声中。
深秋帘幕千家雨,落日楼台一笛风。
惆怅无日见范蠡,参差烟树五湖东。
(无日 一作:无因)