-
161.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
162.《归兴》 宋·方回
投老深知万事难,骨骸熬暑又煎寒。
暗量已觉穷无敌,退省犹须强自宽。
稚子能吟青玉案,异人初付紫金丹。
先生归去山中好,剩有閒云许细看。 -
163.《再用前韵》 宋·郭印
少年读书时,人谓未可量。
及乎泛官海,栗栗乘危航。
帆开风不顺,四望何淼茫。
为郎首已白,安能笑冯唐。 -
164.《翠微堂》 宋·李处权
我读醉翁文,想当笔如椽。
东坡独知翁,谓今为飞仙。
伟明后来秀,文亦星斗悬。
一旦辞世纷,归巢月轮边。 -
165.《送人赴雅州任》 宋·李复
去年送君走边州,今年送君入蜀道。
上官南北不自知,风卷孤云离海峤。
场屋争飞二十年,垂翼空归叹潦倒。
绿衣晚出外家来,一命初忻慰枯槁。 -
166.《襄州大悲像》 宋·李复
宝伽如来出海山,隐身自画如来像。
三日开门孤鹤飞,满壁晬容现殊相。
一首千臂眼在手,一一手执各异状。
日月山岳星宿明,钟鼓磬铎琴筑响。 -
167.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
168.《游齐山仓使遣赠长歌和韵》 宋·钱时
昔来阳未复,倏觖今大壮。
颇复怀兹游,山山日环乡。
雪多春较涩,寒力花难王。
晨兴起和羹,御风飒然往。 -
169.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
秘魔擎叉,俱胝竖指。
邪法难扶,如何得是。
山僧冷地思量,不觉吞声饱气。
攻乎异端,斯害也矣。 -
170.《冯深居挽词》 宋·释文珦
天地一深翁,匡庐气所钟。
亲传厚斋业,优得考亭宗。
劲筇霜崖竹,高标雪峤松。
沧溟含雅量,干莫避辞锋。 -
171.《梦觉》 宋·释文珦
岝崿东边旧草堂,久抛日日费思量。
梦中分晓曾归去,觉后身仍在异乡。 -
172.《蚬子赞》 宋·释心月
师荒村古庙兮,人绀宇莲宫。
师纸钱堆里兮,人璎珞聚中。
师捞{中八两边各一点}摝蚬兮,人打凤罗龙。
师鱣鲜枯槁兮,人玉食雍容。 -
173.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
174.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
175.《缘识》 宋·宋太宗
偃亚松,笔迹高,来更妙,甚奇特,三十年前曾收得。
上下度量有短长, -
176.《景德寺饮会丘思同作述怀诗兼纪一席之事见约》 宋·苏颂
濒江多胜宇,兹地更推高。
结友为文会,开樽较饮豪。
春华今始盛,圣代况亲遭。
美景堪行乐,雄谈任叫号。 -
177.《病眼》 宋·王洋
寄身虽闲念未除,敌念赖有前贤书。
如何昏花接旬月,古史散落经耘锄。
我知禀赋分量浅,费出稍泰寻空虚。
衣服饮食悉若此,耳目形体应相如。 -
178.《和江如晦》 宋·王洋
妇未生儿先制名,人生适意但随情。
有无何预它人事,轮奂当期异日成。
慢拾功名须义勇,较量得失是心兵。
鄙文不用量轻重,久已无心羡世荣。 -
179.《小石塘源》 宋·于石
万山郁回合,群木尤老苍。
细路百盘折,崎岖陟羊肠。
凉阴覆峭壁,萦回涧流长。
绿萝下百尺,笑挹清泉香。 -
180.《寿钱枢密》 宋·曾丰
长至之前风飋{颭占换日},斗初建亥扃群物。
后春至冬推岁律,十二月中一良月。
既望之余气氤氲,月初生魄钟异人。
从武至文数朝绅,三千臣中一良臣。