-
81.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
82.《迁居临皋亭》 宋·苏轼
我生天地间,一蚁寄大磨。
区区欲右行,不救风轮左。
虽云走仁义,未免违寒饿。
剑米有危炊,针毡无稳坐。 -
83.《和陶始经曲阿》 宋·苏轼
虞人非其招,欲往畏简书。
穆生责醴酒,先见我不如。
江左古弱国,强臣擅天衢。
渊明堕诗酒,遂与功名疏。 -
84.《和陶咏荆轲》 宋·苏轼
秦如马後牛,吕氏非复嬴。
天欲厚其毒,假手李客卿。
功成志自满,积恶如陵京。
灭身会有时,徐观可安行。 -
85.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
86.《同王浚贤良赋龟得升字》 宋·王安石
世传一尾龟百龄,此龟逮见隋唐兴。
虽然天幸免焦灼,想屡缩颈愁严凝。
前年赴满不量力,欲替鳌负三崚嶒。
番禺使君邂逅见,知困簸荡因嗟矜。 -
87.《韩持国从富并州辟》 宋·王安石
韩侯冰玉人,不可尘土杂。
官虽众俊後,名字久訇磕。
并州天下望,抚士威爱惬。
千金弃不惜,宾客常满合。 -
88.《读书》 宋·陆游
忆昔年少时,把卷惟引睡,惰游过日月,自咎辄涕泗。
老来百事废,却觉书多味,岂惟时有得,圣域可坐致。
譬如入武库,戃怳不暇视,浅陋安能名,出门但惊喟。
天球及河图,千古所共秘,幸今发其藏,虽老敢自弃。 -
89.《耒阳令曾君寄禾谱农器谱二书求诗》 宋·陆游
欧阳公谱西都花,蔡公亦记北苑茶,农功最大置不录,如弃六艺崇百家。
曾侯奋笔谱多稼,儋州读罢深咨嗟。
一篇秧马传海内,农器名数方萌芽。
令君继之笔何健,古今一一辨等差。 -
90.《读渊明诗》 宋·陆游
渊明甫六十,遽觉前途迮,作诗颇感慨,自谓当去客。
吾年久过此,霜雪纷满帻,岂惟仆整驾,已迫牛负轭。
奈何不少警,玩此白驹隙。
倾身事诗酒,废日弄泉石;梅花何预汝,一笑从渠索。 -
91.《古井》 宋·陆游
道傍有古井,久废无与汲。
邻里共浚之,寒泉稍来集。
驾言欲漱濯,冀远尘土袭。
踌躇复弃去,绠短安能及? -
92.《雨夜感旧》 宋·陆游
雨来猛打窗,灯暗犹照壁。
老人耿不寐,抚事悲夙昔。
风生桔柏渡,马病金牛驿。
袅枝猿下饮,登树熊自掷。 -
93.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
94.《临文》 宋·张耒
一病废百嗜,好文心未忘。
南窗纳虚明,罗列陈缣缃。
茫昧考巢燧,典章断虞唐。
清妍进屈景,嶲永旌苏张。 -
95.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
96.《新凉示同学》 宋·黄庭坚
西风先自无消息,忽上青林报秋色。
天高月明露泥泥,团扇已从蛛网织。
蛩螿何苦不自聊,入我夜床鸣唧唧。
似言冰雪催授衣,今者不乐君发白。 -
97.《酬学诗僧惟晤》 宋·欧阳修
诗三百五篇,作者非一人。
羁臣与弃妾,桑濮乃淫奔。
其言苟可取,庞杂不全纯。
子虽为佛徒,未易废其言。 -
98.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
99.《班班林间鸠寄内》 宋·欧阳修
班班林间鸠,谷谷命其匹。
迨天之未雨,与汝勿相失。
春原洗新霁,绿叶暗朝日。
鸣声相呼和,应答如吹律。 -
100.《姑苏杂咏 太湖石》 明·高启
没人采石山根渊,投身不试饥蛟涎。
冯夷不解护潜宝,几片捧出如青莲。
寒姿本是湖水骨,波涛潄击应千年。
初疑鬼怪离洞府,珊瑚铁网相钩连。