-
121.《天启惠酥》 宋·周邦彦
高阳太守有遗书,新教齐民炼玉酥。
欲出浮膏先卧酪,为防馋鼠更薰厨。
绝知意重分余弃,渐见诗多人怪迂。
犹恐伧人笑风土,预从贝叶检醍醐。 -
122.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
123.《送徐无党归婺州》 宋·梅尧臣
吴蚕吐柔丝,越女织美纨。
机杼固已勤,刀尺诚独难。
裁缝失分寸,长短为损残。
尝闻仲山甫,能补帝衮完。 -
124.《送盐官刘少府古贤》 宋·梅尧臣
我祖南昌尉,时危弃去仙。
刘郎从宦日,天子治平年。
燥茗山中火,熬波海上烟。
吴民不为盗,唯此挠君权。 -
125.《妫蜼子歌为王宗常赋》 明·高启
妫蜼子,乃是轩辕之裔,虞鳏之孙。
混沌既死一万季,独抱大存,窃伏在草野,冥心究皇坟。
蚤逢三光五岳之气、乍分裂,天狼下地舐血流浑浑。
鹿走秦中原,蛇斗郑国门。 -
126.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
127.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
128.《再和》 宋·刘克庄
陌头侠少行歌呼,方演东晋谈西都。
哇淫奇响荡众志,澜翻辨吻矜群愚。
狙公加之章甫饰,鸠盘谬以脂粉涂。
荒唐夸父走弃杖,恍惚象罔行索珠。 -
129.《桃源行送张颉仲举归武陵》 宋·王令
山环环兮相围,溪乱乱兮涟漪。
花漫漫兮不极,路缭缭兮安之。
弃舟步岸兮欲进复疑,山平阜断兮忽得平原巨泽,莽不知其东西。 -
130.《龙角砍和崔公度伯易》 宋·王令
尝闻螾出轩辕丘,其长百寻围十牛。
民惊臣愕争论酬,帝亦谓应土德修。
赐螾傍海连十洲,卑朝食壤暮饮流。
仍命九龙狎其游,视龙有角急起羞。 -
131.《古庙》 宋·王令
古庙隆隆敞庭扉,风雨剥壁黦柱榱。
我来安知神所依,穹堂窸窣风旛旗。
神君庞躯突须眉,视我睨睚坐倨箕。
惕烁观者骇不怡,群鬼後先张福威。 -
132.《和洪与权》 宋·王令
沟中老弱转流尸,夫不容妻母弃儿。
常得民愚犹是幸,不然死等更何为。
布衣空有蒿莱泪,肉食方多妾马思。
君也天心省民数,未加死所又何辞。 -
133.《亲祀南郊诗》 宋·蔡襄
天畀元统,赤运开祉。
圣祖神宗,海域平砥。
思皇真考,岳封汾祀。
饵系戎胡,包束戈矢。 -
134.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
135.《送直阁杜君章守齐》 宋·晁补之
杜公文史不读律,平反世称徐有功。
官为列卿位亦显,皋陶事与礼乐同。
书生骫骳笑法令,弦歌不媿陵陂中。
众贤和豫治乃举,但愿主圣朝廷公。 -
136.《次韵子瞻闻不赴商幕三首》 宋·苏辙
南商西洛曾虚署,长吏居民怪不来。
妄语自知当见弃,远人未信本非才。
厌从贫李嘲东阁,懒学谀张缓两腮。
知有四翁遗迹在,山中岂信少人哉。 -
137.《奉使契丹二十八首 燕山》 宋·苏辙
燕山如长蛇,千里限夷汉。
首衔西山麓,尾挂东海岸。
中开哆箕毕,末路牵一线。
却顾汝漠平,南来独飞雁。 -
138.《司马温公挽词四首》 宋·苏辙
白发三朝旧,青山一布衾。
封章留帝所,德泽在人心。
未起讴吟切,来归顾托深。
杨公不久住,天意定难忱。 -
139.《次韵筠守毛维瞻司封观修城三首》 宋·苏辙
北垣荆棘旧成堆,留待公来次第开。
车马已通城下路,榛芜尽付冶家灰。
异时碧瓦千门合,应记红旌百度来。
自笑裨谌便旷野,肩舆飞盖许追陪。 -
140.《次韵筠守毛维瞻司封观修城三首》 宋·苏辙
拨弃案头文字堆,晓晴山色四门开。
究怀民事老虽壮,俯首山城心已灰。
荆棘烧残桑柘出,狐狸去尽犬鸡来。
规模先遣通蹊隧,後乘应容众客陪。