-
21.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
22.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
23.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
24.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
25.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
26.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
27.《玉女摇仙佩》 宋·晁端礼
宫梅弄粉,御柳摇金,又喜皇州春早。
盛世生贤,真仙应运,当日来从三岛。
车马喧青晓。
看千钟赐饮,中人传诏。 -
28.《念奴娇(坐上次王伯开韵)》 宋·李弥逊
风帘弄影,正闲堂永昼,香销人寂。
轧轧邻机芳思乱,愁入回文新织。
燕蹴巢泥,莺喧庭柳,好梦无踪迹。
那堪春事,背人何计留得。 -
29.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
30.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
31.《清樾轩》 宋·曾逮
开轩在独园,绕屋得清樾。
不知何年树,殆为今日设。
窗扉落林影,时复乱风月。
喧声了不闻,幽弄极可悦。 -
32.《台城路 寒食后雨轩独坐,次复孺韵 以上六首》 元·钱应庚
一庭芳草闲春书,疏疏弄帘花影。
鼓子风喧,苔痕雨润,还听蛙声鸣井。
沉吟坐暝。
正绮席杯空,蕙炉烟冷。 -
33.《社日》 宋·施宜生
浊涧回湍激,青烟弄晚晖。
缘随春酒熟,分与故山违。
社鼓喧林莽,孤城隐翠微。
山花羞未发,燕子喜先归。 -
34.《社日》 宋·施宜生
浊涧回湍激,青烟弄晚晖。
缘随春酒熟,分与故山违。
社鼓喧林莽,孤城隐翠微。
山花羞未发,燕子喜先归。 -
35.《游洞霄》 宋·黄常吉
我厌城市喧,故作林泉游。
十事思九错,一笑忘百忧。
道念岂不定,俗累良未休。
安得弄泉石,味道老一丘。 -
36.《澹山岩》 宋·李建中
常思羽衣人,宅此岩崖傍。
□□通大道,玄关掩中黄。
古朴宫殿□,偃亚松桂香。
洞户漏夕月,木罅生□阳。 -
37.《安定山》 宋·张恪
常怀玉垒李谪仙,精神浩瀚游八表。
顶摩苍天弄白日,方丈蓬莱思清矫。
吾乡夙号山水邦,萦青缭白杂苍缥。
人间要自有佳趣。 -
38.《自军庄寻滴水岩下作》 明·黄辉
老龙攫天来,神工郁随从。
振鬛生群峦,触颔尽虚空。
有地皆天行,是石作水用。
小龙引双须,顾盼左右纵。 -
39.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
40.《春鸟图歌》 明·刘昌
王生手持春鸟图,劝我试作春鸟歌。
凤凰不来碧梧老,喧啾奈此春鸟何。
黄鹂巧言紫燕舞,名花掩冉薰天和。
一双飞起白练带,纷纷引类无空柯。