-
1.《秦中初霁献给事二首》 唐·储光羲
渭水收暮雨,处处多新泽。
宫苑傍山明,云林带天碧。
君子耸高驾,英声邈今昔。
锵佩出中台,彯缨入仙掖。 -
2.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
3.《县斋有怀(阳山县斋作,时贞元二十一年顺宗新即位)》 唐·韩愈
少小尚奇伟,平生足悲吒。
犹嫌子夏儒,肯学樊迟稼。
事业窥皋稷,文章蔑曹谢。
濯缨起江湖,缀佩杂兰麝。 -
4.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
5.《秋夜仰怀钱孟二公琴客会》 唐·贾岛
月色四时好,秋光君子知。
南山昨夜雨,为我写清规。
独鹤耸寒骨,高杉韵细飔.仙家缥缈弄,仿佛此中期。 -
6.《秋霖即事联句三十韵》 唐·白居易
萧索穷秋月,苍茫苦雨天。
泄云生栋上,行潦入庭前。
——白居易
苔色侵三径,波声想五弦。 -
7.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
8.《六州歌头·少年侠气》 宋·贺铸
少年侠气,交结五都雄。
肝胆洞。
毛发耸。
立谈中。 -
9.《酹江月(山中霜寒有作)》 宋·卫宗武
露华凝聚,夜更长、寒压一床衾重。
局缩龟藏灯幌悄,明灭银钅工欲冻。
鼻观流珠,肌纹浮粟,欹枕难成梦。
明蟾交映,一窗清影梅弄。 -
10.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
11.《黄鹤引》 宋·方资
予生浙东,世业农。
总角失所天,稍从里闬儒者游。
年十八,婺以充贡。
凡八至礼部,始得一青衫。 -
12.《满江红(归自湖南题富春馆)》 宋·黄子行
津鼓匆匆,犹记得、故人相送。
春江上、鸟啼花影,马嘶香鞚。
情逐阳关金缕断,泪和杨柳春丝重。
算别来、几度月明时,相思梦。 -
13.《到石梁观瀑布》 清·袁枚
天风肃肃衣裳飘,人声渐小滩声骄。
知是天台古石桥。
一龙独跨山之凹,高耸脊背横伸腰,其下嵌空走怒涛。 -
14.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
15.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
16.《黄鹤引·生逢垂拱》 宋·方资
生逢垂拱。
不识干戈免田陇。
士林书圃终年,庸非天宠。
才初闒茸。 -
17.《题苍梧部》 宋·陈执中
莫讶南方景物疏,为君聊且话苍梧。
地倾二面城池壮,江迸三流气色麄。
山畜火光因政出,石藏牛影为仙呼。
官厅传自唐丞相,民颂思從汉大夫。 -
18.《谢择之学士惠示吏隐宜春郡十诗因成五十六言》 宋·阎珣
达观终知世事劳,利名都是一鸿毛。
登瀛自有仙游乐,缓带何妨吏隐高。
深意庇民跻富寿,正辞华国耸英髦。
抟风九万期鹏翼,且傲松轩弄彩毫。 -
19.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
20.《箫杖曲》 明·谢常
桂楫兰舟谁吊古,往寻美竹潇湘浦。
淋漓恨血染秋烟,千载娥皇泪痕苦。
当时得之无所施,爱同海底珊瑚枝。
金刀横截瘦蛟颈,剜作玲珑箫管吹。