-
141.《玉楼春》 宋·李朝卿
谪仙暂下金銮殿。
开燕瑶池春未晚。
飞琼献舞锦靴寒,弄玉吹箫银字暖。
寿觞阿母年年劝,犹道碧桃香尚浅。
花开更待几东风,应见年华千岁换。 -
142.《瑞鹤仙》 宋·姚勉
燕归帘半卷。
正漏约琼斗,笙调玉琯。
蛾眉画来浅。
甚春衫懒试,夜灯慵翦。 -
143.《解语花·云容冱雪》 宋·施岳
云容冱雪,暮色添寒,楼台共临眺。
翠丛深窅。
无人处、数蕊弄春犹小。
幽姿谩好。 -
144.《醉落魄》 宋·薛梦桂
单衣乍著。
滞寒更傍东风作。
珠帘压定银钩索。
雨弄新睛,轻旋玉尘落。
花唇巧借妆红约。
娇羞才放三分萼。
樽前不用多评泊。
春浅春深,都向杏梢觉。 -
145.《齐天乐(寿贾秋壑)》 宋·奚岊
金飙吹净人间暑。
连朝弄凉新雨。
万宝功成,无人解得,秋入天机深处。
闲中自数。 -
146.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
147.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
148.《到石梁观瀑布》 清·袁枚
天风肃肃衣裳飘,人声渐小滩声骄。
知是天台古石桥。
一龙独跨山之凹,高耸脊背横伸腰,其下嵌空走怒涛。 -
149.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
150.《夜游宫秋怀四首(选二)》 清·陈维崧
一派明云荐爽,秋不住,碧空中响。
如此江山徒莽苍。
伯符耶?
寄奴耶? -
151.《蝶恋花·和漱玉词》 清·王士祯
凉夜沉沉花漏冻,欹枕无眠,渐觉荒鸡动。
此际闲愁郎不共,月移窗罅春寒重。
忆共锦衾无半缝,郎似桐花,妾似桐花凤。
往事迢迢徒入梦,银筝断续连珠弄。 -
152.《观潮》 宋·周密
浙江之潮,天下之伟观也。
自既望以至十八日为盛。
方其远出海门,仅如银线;既而渐近,则玉城雪岭际天而来,大声如雷霆,震撼激射,吞天沃日,势极雄豪。
杨诚斋诗云“海涌银为郭,江横玉系腰”者是也。 -
153.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
154.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
155.《和许给事善心戏场转韵诗》 南北朝·薛道衡
京洛重新年。
复属月轮圆。
云间璧独转。
空里镜孤悬。 -
156.《满庭芳 中州乐府》 金朝·吴激
谁挽银河,青冥都洗,故教独步苍蟾。
露华仙掌,清泪向人沾。
画栋秋风袅袅,飘桂子、时入疏帘。
冰壶里,云衣雾鬓,掬手弄春纤。 -
157.《庐山歌》 明·解缙
昔年拄玉杖,去看庐山峰。
远山如游龙,半入青天中。
四顾无人独青秀,五老与我同舂容。
手弄石上琴,目送天边鸿。 -
158.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
159.《饮酒》 明·陈宪章
君莫停杯我为歌,我今忘我是谁何。
避人懒弄船头笛,对影非无月下蓑。
庐阜春云眠华岳,江门秋水钓银河。
竹弓挽住闲人手,渐觉年来射鸭多。 -
160.《鹧鸪天·醉拈花枝舞翠翘》 宋·赵彦端
醉拈花枝舞翠翘。
十分春色赋妖娆。
千金笑里争檀板,一搦纤围间舞腰。
行也媚,坐也娇。
乍离银阙下青霄。
檀郎若问芳笄记,二月和风弄柳条。