-
61.《暇日邀王天任诸公游南坡天任有诗因次韵》 宋·虞俦
君家有西园,望我南山巅。
觞咏继曲水,花石希平泉。
长沟流砌下,远岫列楹前。
春风一披拂,百卉为渠妍。 -
62.《赋南墅竹》 宋·卫宗武
物得气之清,钟秀莫如竹。
是谓东南美,群植可奴仆。
虚心而独立,劲节不囘曲。
傍屋著数插,能洗尘万斛。 -
63.《霅陇回舟过湖城》 宋·卫宗武
起来雨气掩朝阳,俄喜天开正色苍。
一道澄溪云弄影,千峰霁景汎林光。
微茫烟外颓城露,蓊郁山巅古寺藏。
踏遍层峦游屐倦,归船欸乃櫓声忙。 -
64.《新暑赋西轩竹》 宋·卫宗武
此君与我同襟期,延致屋宅西财维。
涵濡雨露岁未半,柯叶深茂华而滋。
恍疑神士萃庭宇,旌{左方右童}羽盖纷交驰。
非筝非竽发天籁,不湍不濑含风漪。 -
65.《湖上秋日》 宋·释智圆
南山雨初霁,东岸夕阳明。
搘筇立回塘,顿觉耳目清。
臯鹤知秋意,唳风三四声。
红蓼弄秋色,纷纷满前汀。 -
66.《再作》 宋·项安世
遇物无汙洁,经林失盛衰。
坐令砖似玉,立见发如肌。
鸟化瑶池鹤,騅成石阙狮。
倾都陈鹭翿,连野猎麑皮。 -
67.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
68.《登致爽阁观山用种字韵同赋一首》 宋·郭印
群峰郁崔嵬,西北天壁竦。
短松被南冈,发立何种种。
中间一川平,楸枰界千陇。
晨光霁雾搴,冥色寒烟重。 -
69.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。