-
141.《远水》 唐·马戴
荡漾空沙际,虚明入远天。
秋光照不极,鸟影去无边。
势引长云断,波轻片雪连。
汀洲杳难到,万古覆苍烟。 -
142.《塞上作》 唐·刘威
萧萧陇水侧,落日客愁中。
古塞一声笛,长沙千里风。
鸟无栖息处,人爱战争功。
数夜城头月,弯弯如引弓。 -
143.《喷玉泉冥会诗八首·四丈夫同赋》 唐·李玖
鸟啼莺语思何穷,一世荣华一梦中。
李固有冤藏蠹简,邓攸无子续清风。
文章高韵传流水,丝管遗音托草虫。 -
144.《题谷隐兰若三首》 唐·段成式
风惹闲云半谷阴,岩西隐者醉相寻。
草衰乍觉径增险,叶尽却疑溪不深。
鸟啄灵雏恋落晖,村情山趣顿忘机。
丹成道士过门数,叶尽寒猿下岭稀。
风带巢熊拗树声,老僧相引入云行。
半陂新路畬才了,一谷寒烟烧不成。 -
145.《和湖州杜员外冬至日白蘋洲见忆》 唐·李郢
白蘋亭上一阳生,谢脁新裁锦绣成。
千嶂雪消溪影渌,几家梅绽海波清。
已知鸥鸟长来狎,可许汀洲独有名。
多愧龙门重招引,即抛田舍棹舟行。 -
146.《和湖州杜员外冬至日白蘋洲见忆》 唐·李郢
白蘋亭上一阳生,谢脁新裁锦绣成。
千嶂雪消溪影渌,几家梅绽海波清。
已知鸥鸟长来狎,可许汀洲独有名。
多愧龙门重招引,即抛田舍棹舟行。 -
147.《从天平节度使游平流园》 唐·曹邺
池塘静于寺,俗事不到眼。
下马如在山,令人忽疏散。
明公有高思,到此遂长返。
乘兴挈一壶,折荷以为盏。 -
148.《过洞庭湖》 唐·许棠
惊波常不定,半日鬓堪斑。
四顾疑无地,中流忽有山。
鸟高恒畏坠,帆远却如闲。
渔父闲相引,时歌浩渺间。 -
149.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
150.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
151.《襄州春游》 唐·皮日休
信马腾腾触处行,春风相引与诗情。
等闲遇事成歌咏,取次冲筵隐姓名。
映柳认人多错误,透花窥鸟最分明。
岑牟单绞何曾著,莫道猖狂似祢衡。 -
152.《李处士郊居》 唐·皮日休
石衣如发小溪清,溪上柴门架树成。
园里水流浇竹响,窗中人静下棋声。
几多狎鸟皆谙性,无限幽花未得名。
满引红螺诗一首,刘桢失却病心情。 -
153.《水仙操》 唐·李咸用
大波相拍流水鸣,蓬山鸟兽多奇形。
琴心不喜亦不惊,安弦缓爪何泠泠。
水仙缥缈来相迎,伯牙从此留嘉名。 -
154.《闻所知游樊川有寄》 唐·郑谷
谁无泉石趣,朝下少同过。
贪胜觉程近,爱闲经宿多。
片沙留白鸟,高木引青萝。
醉把渔竿去,殷勤藉岸莎。 -
155.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
156.《和薛先辈见寄初秋寓怀即事之作二十韵》 唐·韦庄
玉律初移候,清风乍远襟。
一声蝉到耳,千炬火然心。
岳静云堆翠,楼高日半沉。
引愁憎暮角,惊梦怯残砧。 -
157.《李氏小池亭十二韵(时在婺州寄居作)》 唐·韦庄
积石乱巉巉,庭莎绿不芟。
小桥低跨水,危槛半依岩。
花落鱼争唼,樱红鸟竞鵮.引泉疏地脉,扫絮积山嵌。
古柳红绡织,新篁紫绮缄。 -
158.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
159.《奉和翁文尧员外文秀、光贤、昼锦之什》 唐·黄滔
乡名里号一朝新,乃觉台恩重万钧。
建水闽山无故事,长卿严助是前身。
清泉引入旁添润,嘉树移来别带春。 -
160.《柳》 唐·徐夤
漠漠金条引线微,年年先翠报春归。
解笼飞霭延芳景,不逐乱花飘夕晖。
啼鸟噪蝉堪怅望,舞烟摇水自因依。
五株名显陶家后,见说辞荣种者稀。