-
221.《岁杪思亲》 明·张鈇
强对青灯酒,遥瞻白发亲。
愁深知有夜,客久似无春。
短烛千山梦,虚舟万里身。
梅花东阁外,又向故园新。 -
222.《次韵和牧翁题沈启南奚川八景图卷》 明·周永年
奚川八景不可见,尽情敛取入画图。
侍郎作歌系其后,为索和篇征及吾。
吾得见诗如见画,当食几欲忘歠泬。
五柳宅边竹里馆,宁与晋唐人物殊。 -
223.《忆乡中诸故友》 明·朱右
东麓溪头蟹渚阴,故乡几度忆同襟。
诗联石鼎秋灯冷,韭剪春园夜雨深。
白发每驰张长梦,青山慵鼓伯牙琴。
客床寥落情无赖,月满空梁强自吟。 -
224.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫。
茫然无心想。
散发不冠带。
行歌南陌上。 -
225.《甬桥旧业》 唐·白居易
别业甬城北,抛来二十春。
改移新径路,变换旧村邻。
有税田畴薄,无官弟侄贫。
田园何用问,强半属他人。 -
226.《苏州李中丞以元日郡斋感怀诗寄微之及予,辄》 唐·白居易
白首余杭白太守,落魄抛名来已久。
一辞渭北故园春,再把江南新岁酒。
杯前笑歌徒勉强,镜里形容渐衰朽。 -
227.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
228.《与道源游西庄遇齐道人同往草堂为齐书此?此》 宋·苏轼
桑麻已零落,藻荇复销沉。
园宅在人境,岁时伤我心。
强穿南埭路,遥望北山岑。
欲与道人语,跨鞍聊一寻。 -
229.《次韵子由种菜久旱不生》 宋·苏轼
新春阶下笋芽生,厨里霜虀倒旧罂。
时绕麦田求野荠,强为僧舍煮山羹。
园无雨润何须叹,身与时违合退耕。
欲看年华自有处,鬓间秋色两三茎。 -
230.《与道原过西庄遂游宝乘》 宋·王安石
桑杨已零落,藻荇亦消沈。
园宅在人境,岁时伤我心。
强穿西埭路,共望北山岑。
欲觅道人语,跨鞍聊一寻。 -
231.《四月果》 宋·王安石
一春强半勒花风,几日园林几树红。
汲汲追攀常恨晚,纷纷吹洗忽成空。
行看果下苍苔地,已作人间白发翁。
岂惜解鞍留夜饮,此身醒醉与谁同。 -
232.《和平甫寄陈正叔》 宋·王安石
强行南仕莫辞勤,闻说田园已旷耘。
纵使一区犹有宅,可能三月尚无君。
且同元亮倾樽酒,更与灵均续旧文。
此道废兴吾命在,世间滕口任云云。 -
233.《和钱学士喜雪》 宋·王安石
手把诗翁忆雪诗,坐愁穷海瘴烟霏。
谁令天上苍茫合,忽见空中散漫飞。
阊阖与风生气势,姮娥交月借光辉。
山鸦瑟缩相依立,邑犬跳梁未肯归。 -
234.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
235.《幽居》 宋·陆游
山园手栽花,日夜数花时。
花开亦已落,一欢自无期。
劝君强自娱,勿作儿女悲;春风染柳条,不染君鬓丝。 -
236.《思蜀》 宋·陆游
白首躬耕遇洊饥,江南自笑欲畴依?凌烟勋业无人许,濯锦园林有梦归。
心似游僧思远适,身如败将陷重围。
客来强欲相宽释,每说人生七十稀。 -
237.《初秋》 宋·陆游
藉草沾衣露,沿溪掠面风。
桐凋无茂绿,莲老有疏红。
小彴欹危度,邻园曲折通。
新秋得强健,一笑莫匆匆。 -
238.《病小减复作》 宋·陆游
卫养元无术,衰残只自悲。
扶行十步地,强坐一炊时。
枕籍漆园语,呻吟栗里诗。
灾年未易过,那敢望期颐。 -
239.《白首》 宋·陆游
白首归来老故园,索居情味更堪论!关河悠邈梦魂到,亲旧凋零书札存。
身病自怜诗思退,家贫客笑酒醅浑。
昏昏只欲投床睡,儿劝孙扶强出门。 -
240.《春感》 宋·陆游
少时狂走西复东,银鞍骏马驰如风。
眼看春去不复惜,只道岁月来无穷。
初游汉中亦未觉,一饮尚可倾千锺。
叉鱼狼藉漾水浊,猎虎蹴蹋南山空。