-
221.《复用前韵遣怀呈鲁直唐公成季明略》 宋·晁补之
泾水为渠食万口,一石论功泥数斗。
嗟泾独不似渭闲,安流赴海又西还。
天下楩柟尽隆栋,何如栎社不材间。
无能饱食犹天上,巧智忧劳缘利赏。 -
222.《上元夜》 宋·毛滂
翟辇遥窥日角丰,阳光浮喜散云同。
海山不动双龙矫,天信频颁一鹤通。
大胆越照临清景内,唐虞消息笑声中。
六街鼓舞谁能强,三尺儿童识帝功。 -
223.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
224.《奉使契丹二十八首 虏帐》 宋·苏辙
虏帐冬住沙陀中,索羊织苇称行宫。
従官星散依冢阜,毡庐窟室欺霜风。
舂粱煮雪安得饱,击兔射鹿夸强雄。
朝廷经略穷海宇,岁遗缯絮消顽凶。 -
225.《和毛国镇白云庄五咏 濯缨庵》 宋·苏辙
临池濯足惜泉清,缨上无尘且强名。
横木为桥便独往,结茅依岛类天成。
往还渐少人谁识,寝食无为身转轻。
有似三吴朱处士,钓鱼谁与话西征。 -
226.《王维吴道子画》 宋·苏辙
吾观天地间,万事同一理。
扁也工斫轮,乃知读文字。
我非画中师,偶亦识画旨。
勇怯不必同,要以各善耳。 -
227.《杨惠之塑维摩像》 宋·苏辙
金粟如来瘦如腊,坐上文殊秋月圆。
法门论极两相可,言语不复相通传。
至人养心遗四体,瘦不为病肥非妍。
谁人好道塑遗像,鲐皮束骨筋扶咽。 -
228.《屈原塔》 宋·苏辙
屈原遗宅秭归山,南宾古者巴子国。
山中遗塔知几年,过者迟疑不能识。
浮图高绝谁所为,原死岂复待汝力。
临江慷慨心自明,南访重华讼孤直。
世人不知徒悲伤,强为筑土高岌岌。 -
229.《题张安道乐全堂》 宋·苏辙
天命无不全,人事每自伤。
譬如摩尼珠,宛转有余光。
藻饰不能加,尘垢岂有亡。
世人未尝识,姑射手自将。 -
230.《和毛国镇白云庄五咏其四濯缨庵》 宋·苏辙
临池濯足惜泉清,缨上无尘且强名。
横木为桥便独往,结茅依岛类天成。
往还渐少人谁识,寝食无为身转轻。
有似三吴朱处士,钓鱼谁与话西征。 -
231.《和子瞻凤翔八观八首其三王维吴道子画》 宋·苏辙
吾观天地间,万事同一理。
扁也工斫轮,乃知读文字。
我非画中师,偶亦识画旨。
勇怯不必同,要以各善耳。 -
232.《送刘道原学士归南康》 宋·苏辙
大川倾流万物俱,根旋脚脱争奔徂。
流萍断梗谁复数,长林巨石曾须臾。
轩昂颠倒唯恐后,嗟予何独强根株。
三年一语未尝屈,拟学文学惊当涂。 -
233.《同孔常父作张夫人诗》 宋·苏辙
女子勿言弱,男儿何必强。
君看张夫人,身举十五丧。
头上脱笄珥,箧中斥襦裳。
筑坟连丘山,松柏郁苍苍。 -
234.《奉使契丹二十八首其十五虏帐》 宋·苏辙
虏帐冬住沙陀中,索羊织苇称行宫。
从官星散依冢阜,毡庐窟室欺霜风。
舂粱煮雪安得饱,击兔射鹿夸强雄。
朝廷经略穷海宇,岁遗缯絮消顽凶。 -
235.《次韵子瞻减降诸县囚徒事毕登览》 宋·苏辙
山川足清旷,阛阓巧拘囚。
安得纤阿御,同为穆满游。
遥知因涣汗,远出散幽忧。
原隰繁分绣,村墟尽小侯。 -
236.《送张公安道南都留台》 宋·苏辙
识公岁已深,従公非一日。
仰公如重云,庇我贫贱迹。
公归无留意,我处念平昔。
少年喜文字,东行始观国。 -
237.《饮饯王巩》 宋·苏辙
送君不办沽斗酒,拨醅浮蚁知君有。
问君取酒持劝君,未知客主定何人。
府中杯棬强我富,案上苜蓿知吾真。
空厨赤脚不敢出,大堤花艳聊相亲。 -
238.《和子瞻凤翔八观八首其四杨惠之塑维摩像》 宋·苏辙
金粟如来瘦如腊,坐上文殊秋月圆。
法门论极两相可,言语不复相通传。
至人养心遗四体,瘦不为病肥非妍。
谁人好道塑遗像,鲐皮束骨筋扶咽。 -
239.《居原塔》 宋·苏辙
屈原遗宅秭归山,南宾古者巴子国。
山中遗塔知几年,过者迟疑不能识。
浮图高绝谁所为,原死岂复待汝力。
临江漮慨心自明,南访重华讼孤直。
世人不知徒悲伤,强为筑土高岌岌。 -
240.《次方咨谋韵贺郑宋英弄璋》 宋·黄公度
渥洼产龙种,筦簟兆熊禧。
木星光芒舒紫焰,玉出昆山珠出隋。
徐卿忧何有,于门高可期。
啼声已识是英物,成立行看少壮时。