-
161.《和陶饮酒二十首》 宋·苏轼
盖公偶谈道,齐相独识真。
颓然不事事,客至先饮醇。
当时刘项罢,四海疮痍新。
三杯洗战国,一斗消强秦。 -
162.《八月十五日看潮五绝》 宋·苏轼
定知玉兔十分圆,已作霜风九月寒。
寄语重门休上钥,夜潮留向月中看。
万人鼓噪慑吴侬,犹似浮江老阿童。
欲识潮头高几许,越山浑在浪花中。 -
163.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
164.《石鼓》 宋·苏轼
冬十二月岁辛丑,我初従政见鲁叟。
旧闻石鼓今见之,文字郁律蛟蛇走。
细观初以指画肚,欲读嗟如箝在口。
韩公好古生已迟,我今况又百年后。 -
165.《老人行》 宋·苏轼
有一老翁老无齿,处处无人问年纪。
白发如丝向下垂,一双眸子碧如水。
不裹头,又无履,相识虽多少知己。 -
166.《韩干马十四匹》 宋·苏轼
二马并驱攒八蹄,二马宛颈??尾齐。
一马任前双举后,一马却避长鸣嘶。
老髯奚官骑且顾,前身作马通马语。
后有八匹饮且行,微流赴吻若有声。 -
167.《夜泊牛口》 宋·苏轼
日落红雾生,系舟宿牛口。
居民偶相聚,三四依古柳。
负薪出深谷,见客喜且售。
煮蔬为夜餐,安识肉与酒。 -
168.《其二赠写御容妙善师》 宋·苏轼
茫茫清泗遶孤岑,归路相将得暂临。
试著芒鞋穿荦确,更然松炬照幽深。
纵令司马能鑱石,奈有中郎解摸金。
强写苍崖留岁月,他年谁识此时心。 -
169.《山阴陈迹》 宋·苏轼
当年不识此清真,强把先生拟季伦。
等是人间一陈迹,聚蚊金谷本何人。 -
170.《吊李台卿(并叙)》 宋·苏轼
李台卿,字明仲,庐州人。
貌陋甚,性介不群,而博学强记,罕见其比。
好《左氏》,有《史学考正同异》,多所发明。
知天文律历,千载之日可坐数也。 -
171.《送子思兄参惠州军》 宋·王安石
沄沄曲江水,天借九秋色。
楼台飞半空,秀气盘韶石。
载酒填里闾,吹花换朝夕。
笙箫震河汉,锦绣烂冠帻。 -
172.《送项判官》 宋·王安石
断芦洲渚落枫桥,渡口沙长过午潮。
山鸟自呼泥滑滑,行人相对马萧萧。
十年长自青衿识,千里来非白璧招。
握手祝君能强饭,华簪常得从鸡翘。 -
173.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
174.《和吴御史汴渠》 宋·王安石
郑国欲弊秦,渠成秦富强。
本始意已陋,末流功更长。
维汴亦如此,浚源在淫荒。
归作万世利,谁能弛其防。 -
175.《怀雪蓬姚希声使君》 宋·戴复古
有感中来不自禁,短长亭下短长吟。
梅花差可强人意,竹叶安能醉我心。
世事无凭多改变,仕途相识半升沉。
摩挲老眼从头看,只有青山无古今。 -
176.《丙戍闰七月九日,与王必大登姑苏台,招王浚》 宋·范成大
始贺火流西,还嗟斗斜闰。
余暑犹强颜,新凉颇难进。
燥刚渴欲坼,焦卷秃如烬。
炎官扶日毂,辉赫不停运。 -
177.《密室惫坐》 宋·范成大
如许头颅莫振矜,但寻曲几与枯藤。
余生不直一弹指,此病宁论三折肱。
何处丹房痴候火,谁家筹室强传灯?
本来识字耕夫耳,今乃仍添百不能。 -
178.《偶作》 宋·辛弃疾
儿曹谈笑觅封侯,自喜婆娑老此丘。
棋鬭机关嫌狡狯,鹤贪吞啖损风流。
强留客饮浑忘倦,已办官租百不忧。
我识箪瓢真乐处,诗书执礼易春秋。 -
179.《书怀》 宋·陆游
西风萧瑟晚吹衣,又见亭皋木叶飞。
已是中年频作恶,更堪秋日送将归。
黄尘颜鬓无人识,青史功名与愿违。
强把一杯还径醉,羁怀何必不依依。 -
180.《记梦》 宋·陆游
梦游异境不可识,翠壁苍崖立千尺。
楼台缥缈出其上,挥手直登无羽翼。
门楣扁牓作八分,奇劲非复人间迹。
主人鹿弁紫绮裘,相见欢如有畴昔。