-
41.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
42.《隐士》 唐·孟郊
本末一相返,漂浮不还真。
山野多馁士,市井无饥人。
虎豹忌当道,糜鹿知藏身。
奈何贪竞者,日与患害亲。 -
43.《寄张籍》 唐·孟郊
夜镜不照物,朝光何时升。
黯然秋思来,走入志士膺。
志士惜时逝,一宵三四兴。
清汉徒自朗,浊河终无澄。 -
44.《酬卢秘书》 唐·元稹
偶有冲天气,都无处世才。
未容荣路稳,先踏祸机开。
分久沉荆掾,惭经厕柏台。
理推愁易惑,乡思病难裁。 -
45.《伤唐衢二首》 唐·白居易
自我心存道,外物少能逼。
常排伤心事,不为长叹息。
忽闻唐衢死,不觉动颜色。
悲端从东来,触我心恻恻。 -
46.《古意》 唐·鲍溶
重锦化为泥,翦刀误人事。
夜裁远道书,翦破相思字。
妾心不自信,远道终难寄。
客心固多疑,肯信非人意。
万里不言远,归书长相次。
可即由此书,空房□忌讳。 -
47.《题四老庙二首(一作重经四皓庙)》 唐·许浑
峨峨商岭采芝人,雪顶霜髯虎豹茵。
山酒一卮歌一曲,汉家天子忌功臣。
避秦安汉出蓝关,松桂花阴满旧山。
自是无人有归意,白云常在水潺潺。 -
48.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
49.《送道士》 唐·储嗣宗
泠然御风客,与道自浮沉。
黄鹤有归语,白云无忌心。
药炉经月净,天路入壶深。
从此分杯后,相思何处寻。 -
50.《有感二首》 唐·司空图
自古经纶足是非,阴谋最忌夺天机。
留侯却粒商翁去,甲第何人意气归。
古来贤俊共悲辛,长是豪家拒要津。
从此当歌唯痛饮,不须经世为闲人。 -
51.《读蜀志》 唐·李中
鼎分天地日,先主力元微。
鱼水从相得,山河遂有归。
任贤无间忌,报国尽神机。
草昧争雄者,君臣似此稀。 -
52.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
53.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
54.《建业怀古》 唐·吴筠
炎精既失御,宇内为三分。
吴王霸荆越,建都长江滨。
爰资股肱力,以静淮海民。
魏后欲济师,临流遽旋军。 -
55.《怀古今》 唐·杜光庭
古,今。
感事,伤心。
惊得丧,叹浮沈。
风驱寒暑, -
56.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
57.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
58.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
59.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
60.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。