-
301.《王原庆新迁居南堂以古风求写恕斋二大字并石》 宋·楼钥
三槐诸孙有奇士,才高特未遇时尔。
作诗尤能备众体,短章大篇仍杂拟。
解纷使掉三寸舌,随陆苏张何足比。
雕鹗犹未离风尘,蛟螭尚尔蟠泥滓。 -
302.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
303.《送吕子阳自永康携所解老子访余留未久其家报》 宋·叶适
收缨古蜜浦,抱袂生姜门。
九九书自註,邀余缀篇端。
久衰余学废,弥隐子道尊。
时维冬雷数,云雪常昼昏。 -
304.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
305.《答礼部江主事渐》 明·袁凯
谷鸟嘤其鸣,求友声亦屡。
况生烝民间,岂不念朋助。
齐鲁久咨访,梁宋亦驰骛。
末路值伊人,欢然乐平素。 -
306.《题东平张智卿梅轩尝以墨梅一幅自随》 宋·方回
大庾岭头江南北,生平走遍梅花国。
天下梅花诗最难,和靖居士占第一。
七十四翁诗万篇,一句梅花吟不得。
譬如江夏黄鹤楼,既有崔颢无李白。 -
307.《读东坡叠嶂图有感因次其韵》 宋·张九成
虬须英武喧天渊,当时功臣画凌烟。
汉家骁骑才三万,北攻稽落事燕然。
勋名鼎鼎磨星斗,百年衰落归黄泉。
人间万事都如梦,不如挂冠神武寻山川。 -
308.《秋日题汝阳潭壁》 唐·刘希夷
独坐秋阴生,悲来从所适。
行见汝阳潭,飞萝蒙水石。
悬瓢木叶上,风吹何历历。
幽人不耐烦,振衣步闲寂。 -
309.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
310.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
311.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
312.《渔家傲》 宋·黄庭坚
颇欲得之。
试思索,始记四篇
万水千山来此土。
本提心印传梁武。 -
313.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
314.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
315.《次袁说友巫山十二峰古风二十五韵》 宋·张縯
化工神伟开物姿,劖石万仞不作痴。
巍峰耸立威凤举,急挟怒流奔马迟。
隐然万里形胜重,信矣四海游观奇。
天开匹练势巀页,云拥列嶂青参差。 -
316.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
317.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
318.《王晋卿示诗,欲夺海石,钱穆父、王仲至、蒋》 宋·苏轼
相如有家山,缥缈在眉绿。
谁云千里远,寄此一颦足。
平生锦绣肠,早岁藜苋腹。
从教四壁空,未遣两峰蹙。 -
319.《王晋卿示诗欲夺海石钱穆父王仲至蒋颖叔皆次》 宋·苏轼
闭不予者若能以韩干二散马易之者盖可许也复次前韵相如有家山,缥缈在眉绿。
谁云千里远,寄此一颦足。
平生锦绣肠,早岁藜苋腹。
従教四壁空,未遣两峰蹙。 -
320.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。