-
121.《长安客感》 唐·雍陶
日过千万家,一家非所依。
不及行尘影,犹随马蹄归。 -
122.《赠别》 唐·杜牧
眼前迎送不曾休,相续轮蹄似水流。
门外若无南北路,人间应免别离愁。
苏秦六印归何日,潘岳双毛去值秋。
莫怪分襟衔泪语,十年耕钓忆沧洲。 -
123.《赠别》 唐·许浑
眼前迎送不曾休,相续轮蹄似水流。
门外若无南北路,人间应免别离愁。
苏秦六印归何日,潘岳双毛去值秋。
莫怪分襟衔泪语,十年耕钓忆沧洲。 -
124.《下直早出》 唐·郑畋
诸司人尽马蹄稀,紫帕云竿九钉归。
偏觉石台清贵处,榜悬金字射晴晖。 -
125.《送蔡京》 唐·贾岛
跃蹄归鲁日,带漏别秦星。
易折芳条桂,难穷邃义经。
登封多泰岳,巡狩遍沧溟。
家在何林下,梁山翠满庭。 -
126.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
127.《长安旅舍纾情投先达(一作长安抒怀寄知己)》 唐·刘驾
岐路不在地,马蹄徒苦辛。
上国闻姓名,不如山中人。
大宅满六街,此身入谁门。
愁心日散乱,有似空中尘。 -
128.《曲江春霁》 唐·刘驾
宿雨洗秦树,旧花如新开。
池边草未干,日照人马来。
马蹄踏流水,渐渐成尘埃。
鸳鸯不敢下,飞绕岸东西。
此地喧仍旧,归人亦满街。 -
129.《送张郎中赴睦州》 唐·李频
青山复渌水,想入富春西。
夹岸清猿去,中流白日低。
美兼华省出,荣共故乡齐。
贱子遥攀送,归心逐马蹄。 -
130.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
131.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
132.《病马五首呈郑校书章三吴十五先辈》 唐·曹唐
騄耳何年别渥洼,病来颜色半泥沙。
四啼不凿金砧裂,双眼慵开玉箸斜。
堕月兔毛干觳觫,失云龙骨瘦牙槎。 -
133.《冬夕江上言事五首》 唐·罗邺
叶落才悲草又生,看看少壮是衰形。
关中秋雨书难到,江上春寒酒易醒。
多少系心身未达,寻思举目泪堪零。 -
134.《长安春夕旅怀》 唐·罗邺
几年栖旅寄西秦,不识花枝醉过春。
短艇闲思五湖浪,羸蹄愁傍九衢尘。
关河风雨迷归梦,钟鼓朝昏老此身。
忽向太平时节过,一竿持去老遗民。 -
135.《春夕寄友人时有与歌者南北》 唐·罗邺
芳径春归花半开,碧山波暖雁初回。
满楼月色还依旧,昨夜歌声自不来。
愁眼向谁零玉箸,征蹄何处驻红埃。
中宵吟罢正惆怅,从此兰堂锁绿苔。 -
136.《登凌歊台》 唐·罗邺
高台今日竟长闲,因想兴亡自惨颜。
四海已归新雨露,六朝空认旧江山。
槎翘独鸟沙汀畔,风递连墙雪浪间。
好是轮蹄来往便,谁人不向此跻攀。 -
137.《仆射陂晚望》 唐·罗邺
离人到此倍堪伤,陂水芦花似故乡。
身事未知何日了,马蹄唯觉到秋忙。
田园牢落东归晚,道路辛勤北去长。
却羡无愁是沙鸟,双双相趁下斜阳。 -
138.《江帆》 唐·罗邺
别离不独恨蹄轮,渡口风帆发更频。
何处青楼方凭槛,半江斜日认归人。 -
139.《书事投所知》 唐·杜荀鹤
古陌寒风来去吹,马蹄尘旋上麻衣。
虽然干禄无休意,争奈趋时不见机。
诗思趁云从岳涌,乡心随雁绕湖飞。
肯将骨肉轻离别,未遇人知未得归。 -
140.《下第题青龙寺僧房》 唐·韦庄
千蹄万毂一枝芳,要路无媒果自伤。
题柱未期归蜀国,曳裾何处谒吴王。
马嘶春陌金羁闹,鸟睡花林绣羽香。
酒薄恨浓消不得,却将惆怅问支郎。