-
21.《伯父送先人下第归蜀诗云人稀野店休安枕路入》 宋·苏轼
索漠齐安郡,従来著放臣。
如何风雪里,更送独归人。
瘦骨寒将断,衰髯摘更稀。
未甘为死别,犹恐得生归。 -
22.《野步至村舍暮归》 宋·陆游
草径盘纡入废园,涨余野水有残痕。
新蒲漫漫藏孤艇,茂树阴阴失近村。
拄杖敲门求小憩,老盆盛酒泻微浑。
兴阑却觅桥边路,数点归鸦已带昏。 -
23.《野步晚归》 宋·陆游
江村十日喜霜晴,草死泥乾拄杖轻。
沟港浅来无鹭下,郊原暖处有牛耕。
奔驰久厌儿童戏,沦落偏知世俗情。
欲向书窗了残课,归来犹占夕阳明。 -
24.《并山东南闲步至野人吴氏居乃归》 宋·陆游
信步闲行遍四邻,拥篱老稚看纶巾。
人随世换朋侪少,志与年衰感慨频。
梅送冷香横雪岸,雁翻孤影下烟津。
丰年何地酬君赐,剩向旗亭作醉人。 -
25.《野饮夜归戏作》 宋·陆游
青海天山战未鏖,即今尘暗旧戎袍。
风高乍觉弓声劲,霜冷初增酒兴豪。
未办大名垂宇宙,空成恸哭向蓬蒿。
灞亭老将归常夜,无奈人间儿女曹! -
26.《送子野大夫罢兖倅归汶上》 宋·张耒
爱君读览老不衰,日日早起先鸣鸡。
白头未蒙国士知,佐郡秩满寂寞归。
我辞魑魅得一麾,逢君话旧相嗟咨。
几年东壁无光辉,不知武库实在兹。
上书荐君非我职,临分一醉当无辞。 -
27.《送张子野知虢州先归湖州》 宋·梅尧臣
未赴虢太守,暂归吴兴家。
吴兴近洞庭,橘林正吹花。
君当橘柚时,摘包带霜华。
清甘不楚齿,若酒倾残霞。
鸡山小女儿,姹姹两发丫。
褭褭上氍毹,嘈嘈弄琵琶。
是时与之醉,何似走尘沙。 -
28.《采药归晚因宿野人山舍》 宋·文同
东岩阴深崖巘古,夹涧垂泉结鹅乳。
我来采药晚忘归,试宿荆扉问鸡黍。
春风满林灯火冷,一夜不眠山月苦。
平明携策下青苍,松叶纷纷洒新雨。 -
29.《归途用李泉野韵》 宋·杨冠卿
乾坤万古几昏晓,兔走乌飞不暂停。
去日荻花秋索索,归时芳草又青青。 -
30.《与子野过永仙观循西城以归邂逅李戒甫夕山西》 宋·仇远
坏垣荒迳入蒿莱,不惹康衢半点埃。
赏静偏怜雏笋长,趁凉自引瘦筇来。
杯余潄齿呼新茗,石上题诗剥古苔。
试问依檐双老桧,何如列柏在乌台。 -
31.《与子野过永仙观循西城以归邂逅李戒甫夕山西》 宋·仇远
一笑相逢李伯时,树阴匝地绿云低。
林梢落日犹余丈,天下好山多在西。
我醉欲归须客送,君装已趣尚鹃啼。
明朝定有新诗句,且让溪翁向上题。 -
32.《送赵子野归》 宋·刘宰
秦淮契阔几经春,钓月临风入梦频。
万灶无哗新号令,一樽相属旧殷勤。
绿波南浦予回棹,落日孤城子问津。
聚散云萍浑若此,临分一笑大江滨。 -
33.《归栖竺岭将启午供野鹤必鸣寺僧常以此为候》 宋·释文珦
古寺千峰表,云泉处处佳。
山灵嫌俗驾,野鹤唤僧斋。
静默通玄理,幽深惬隐怀。
閒门何用扫,秋叶任平阶。 -
34.《为归云师赋野航》 宋·薛嵎
遇坎与乘流,谁能舍迹求。
即空皆是境,大渡本无舟。
风流随机息,乾坤任光浮。
可怜迷岸者,漂荡几时休。