-
301.《答曾侍郎》 宋·释慧远
辉天绰地金刚眼,再锻重烹铁蒺藜。
脱体顿抛无朕迹,瞎驴从此丧全机。
当阳活脱向上路,收放应须阔著步。
印泥印水目前观,日面月面没回互。
脱笼掣辔绝名模,棒喝交驰得也无。
不落化门成底事,紫罗帐裹撒真珠。 -
302.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
多劫曾为忍辱仙,未曾顿悟此心源。
遭人活剥如斯苦,学者当同救脑然。 -
303.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
闻说如来顿教门,便将毒药与他吞。
老胡被折当门龄,任彼魔多体自存。 -
304.《颂古九十八首》 宋·释印肃
探宗勘辨要当人,劫火焰中摝眼睛。
渐源顿入洪波裹,直至如今不见形。 -
305.《颂一百则》 宋·释重顯
禅家流,爱轻薄,满肚参来用不著。
堪悲堪笑天平老,却谓当初悔行脚。
错错,西院清风顿销铄。 -
306.《颂古一○一首》 宋·释子淳
四海烟尘已晏然,当轩明月照人寒。
大功不赐将军赏,宝马金枪顿懒观。 -
307.《偈颂十四首》 宋·释宗杲
无诸比丘名近悦,为母王氏请普说。
妙喜便登曲录床,忉忉怛怛恣饶舌。
从来法本离言诠,不假思量与分虽。
说甚地狱及天堂,四圣六凡俱泯绝。 -
308.《谢御史王素竹免里正之役》 宋·舒岳祥
绣衣御史当霄立,星次周流到上吧。
万里东隅观出日,十年幽蛰听惊雷。
顿令绝学知书贵,解使贪官觉贿灾。
恩及老生何以报,只将颂语献行台。 -
309.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
310.《和梁饰甫通判招饮林子长溪堂韵》 宋·袁说友
千家满明月,更觉双溪明。
秋来诗酒无,毋乃亦太清。
诗筒解我意,续续堆轩楹。
岂无斗酒藏,而待君所营。 -
311.《曾德礼墨梅竹篆隶皆精岁在己未示似墨梅酬价》 宋·曾丰
北枝顽顿如不仁,南枝警敏如有神。
方当群有急归宿,忽自太无偷发春。
画画清修枝拔萃,点点精明花引类。
幻尽岁寒姿者天,吾宗所幻天相似。 -
312.《勾漕送建茶》 宋·张九成
我谪庾岭下,年年饷焦坑。
味虽轻且嫩,越宿苦还生。
分甘尝此品,敢望建溪烹。
勾公道义重,不与炎凉并。