-
281.《齐天乐 己卯春,客楼雨中怀小裕故人行乐》 元·邵亨贞
东风吹雨春城晚,黄昏小楼人静。
燕子朱帘,谯门画角,收拾柳边残暝。
微镫照影,叹尘满书床,火销香鼎。
客里王孙,故家乐事尚能省。 -
282.《河传 戊戌岁暮,吴中客楼夜思》 元·邵亨贞
楼迥。
人静。
雨摇灯影。
梦绕天涯。 -
283.《河传 戊戌岁暮,吴中客楼夜思》 元·邵亨贞
楼迥。
人静。
雨摇灯影。
梦绕天涯。 -
284.《正月望夜闻影灯之盛斋中孤坐因写所怀》 宋·宋庠
汉家太一昏祠日,宝炬神灯遍京室。
仁寿先从殿里开。
织阿正傍楼前出。
传闻陌上乐康年,宝骑如龙人若仙。 -
285.《病后谢友人顾问》 宋·黄庚
索居坐孤陋,却扫甘隐沦。
荒径无辙迹,蓬藋方蓁蓁。
风雨撼四壁,一榻寄屈伸。
谁念相如病,岂堪原宪贫。 -
286.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
今朝正月半,举个旧公案。
一灯百千灯,千人万人看。
百草头边,威音那畔。
相逢若是个中人,终不随他光影转。 -
287.《续金铜仙人辞汉歌》 宋·于石
汉皇锐意求神仙,神仙之效何茫然。
蓬莱弱水不可到,且立宫中承露盘。
饿餐玉屑不堪饱,谁谓有方能却老。
人生修短数在天,多慾未必能延年。 -
288.《仙谷遇毛女意知是秦宫人》 唐·常建
溪口水石浅,泠泠明药丛。
入溪双峰峻,松栝疏幽风。
垂岭枝袅袅,翳泉花濛濛。
夤缘斋人目,路尽心弥通。 -
289.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
290.《至日遣兴,奉寄北省旧阁老两院故人二首》 唐·杜甫
去岁兹辰捧御床,五更三点入鹓行。
欲知趋走伤心地,正想氛氲满眼香。
无路从容陪语笑,有时颠倒著衣裳。 -
291.《青龙寺题故昙上人房》 唐·李端
远公留故院,一径雪中微。
童子逢皆老,门人问亦稀。
翻经徒有处,携履遂无归。
空念寻巢鹤,时来傍影飞。 -
292.《奉和舍人叔直省时思琴》 唐·张籍
蔼蔼紫薇直,秋意深无穷。
滴沥仙阁漏,肃穆禁池风。
竹月泛凉影,萱露澹幽丛。
地清物态胜,宵闲琴思通。
时属雅音际,迥凝虚抱中。
达人掌枢近,常与隐默同。 -
293.《客舍喜友人相访》 唐·贺兰朋吉
荒居无四邻,谁肯访来频。
古树秋中叶,他乡病里身。
雁声风送急,萤影月流新。
独为成名晚,多惭见友人。 -
294.《客舍喜友人相访》 唐·贺兰朋吉
荒居无四邻,谁肯访来频。
古树秋中叶,他乡病里身。
雁声风送急,萤影月流新。
独为成名晚,多惭见友人。 -
295.《晚春花》 唐·项斯
阴洞日光薄,花开不及时。
当春无半树,经烧足空枝。
疏与香风会,细将泉影移。
此中人到少,开尽几人知。 -
296.《望月怀友(一作寄人)》 唐·李群玉
浮云卷尽看朣胧,直出沧溟上碧空。
盈手水光寒不湿,流天素彩静无风。
酒花荡漾金尊里,棹影飘飖玉浪中。
川路正长难可越,美人千里思何穷。 -
297.《山中与诸道友夜坐闻边防不宁因示同志》 唐·温庭筠
龙砂铁马犯烟尘,迹近群鸥意倍亲。
风卷蓬根屯戊己,月移松影守庚申。
韬钤岂足为经济,岩壑何尝是隐沦。
心许故人知此意,古来知者竟谁人。 -
298.《萼绿华将归九疑留别许真人》 唐·曹唐
九点秋烟黛色空,绿华归思颇无穷。
每悲驭鹤身难任,长恨临霞语未终。
河影暗吹云梦月,花声闲落洞庭风。
蓝丝重勒金条脱,留与人间许侍中。 -
299.《题应天寺上方兼呈谦上人》 唐·方干
中天坐卧见人寰,峭石垂藤不易攀。
晴卷风雷归故壑,夜和猿鸟锁寒山。
势横绿野苍茫外,影落平湖潋滟间。
师在西岩最高处,路寻之字见禅关。 -
300.《尚书荣拜恩命夤疾中辄课恶诗二首以申攀赞》 唐·徐夤
明公家凿凤凰池,弱冠封侯四海推。
富贵有期天授早,关河多难敕来迟。
昴星人杰当王佐,黄石仙翁识帝师。