-
41.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
42.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
43.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
44.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
45.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
46.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
47.《赠族人秣陵兄弟诗》 南北朝·何逊
吾宗昔多士。
文通高缙绅。
小子无学术。
丁宁困负薪。 -
48.《赠妇诗》 两汉·秦嘉
肃肃仆夫征,锵锵扬和铃。
清晨当引迈,束带待鸡鸣。 -
49.《纪行歌送陈广文》 未知·袁华
陈广文,短而精悍才且俊,垂老远之新喻任。
中流扬舲张大帆,窄帽霜华照秋鬓。
我别楚乡今十年,梦想江山动游兴。
忆昨经览初,看山数去程。 -
50.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
51.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
52.《和立斋先生雁山韵》 宋·车若水
洗山川穹石,削空蹲苍城。
一清屹万古,何物相与形。
步涉贪深游,往往神所兵。
立斋立千仞,天地鉴清声。
平平溯龙准,不见猿鸟惊。
斯道今泬寥,斯人世重轻。
擎天只柱健,此嘱谁堪膺。 -
53.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
54.《呈周清溪》 宋·褚伯秀
清溪千仞余,中有一道士。
彼亦何人斯,景纯慕若此。
吾乡汝南英,大涤隐君子。
好客仍收书,东老未足拟。 -
55.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
56.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
57.《寄题望湖楼》 宋·蒋堂
城上危楼势孤峙,楼头尽见湖中水。
水色澄明游者多,古来雅以鉴为比。
家家画舫日斜归,处处菱歌烟际起。
清涟蒙润一都会,碧底涵空三百里。 -
58.《文相生日》 宋·金君卿
羲御三星次,尧蓂九叶开。
霄躔符有道,天骥下呈才。
气恩凌诸谢,渊源过二崔。
光华逢日月,腾跃契云雷。 -
59.《题清芬阁二首》 宋·李洸
诗亡向千载,礼义谁维持。
唐人得名者,沈宋称绮词。
卓哉先生才,邈视数子皋。
抗怀信高洁,出事皆清奇。 -
60.《游瑞岩》 宋·林诚仲
岩半松门敞不关,芒鞋竹杖重跻攀。
天涵鉴水澄清里,人入披云杳蔼间。
烧药炉寒烟草碧,镌诗石古雨苔斑。
干戈满目何从适,日日青山共往还。