-
21.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
22.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
23.《答宣阗司理》 宋·梅尧臣
风赋义趣深,传训或得失。
後人语虽浅,辨识犹百一。
欧阳最我知,初时且尚窒。
比以为橄榄,回甘始称述。 -
24.《聒龙谣·紫阙苕嶢》 宋·赵佶
紫阙苕嶢,绀宇邃深,望极绛河清浅。
霜月流天,锁穹隆光满。
水精宫、金锁龙盘,玳瑁帘、玉钩云卷。
动深思,秋籁萧萧,比人世、倍清燕。 -
25.《长寿乐·微寒应候》 宋·苏氏
微寒应候。
望日远六远,阶蓂初秀。
爱景欲挂扶桑,漏残银箭,杓回瑶斗。
庆高闳此际,掌上一颗明珠剖。 -
26.《莺啼序》 宋·叶润
离骚困吟梦醒,访台城旧路。
问流水、东入沧溟,还解流转西否。
乌衣梦、浪传故国,晴烟冉冉宫墙树。
念吟魂凄断,待随燕子来去。 -
27.《满江红·名利场中》 元·李俊明
名利场中,愁过了、几多昏晓。
试看取、江鸥远水,野麋丰草。
世草浮云翻覆尽,此生造物安排了。
但芒鞋竹杖任蹉跎,狂吟笑。 -
28.《西江月 筹堂寿》 元·李俊明
落落琼林人物,飘飘鹤氅仙风。
渡江以後见英雄。
那在悬刀一梦。
雾恰山中隐豹,云还天上从龙。
太行直枕大河东。
犹比声名不重。 -
29.《古风其五十一》 唐·李白
殷後乱天纪。
楚怀亦已昏。
夷羊满中野。
菉葹盈高门。
比干谏而死。
屈平窜湘源。
虎口何婉娈。
女媭空婵媛。
彭咸久沦没。
此意与谁论。 -
30.《王中甫哀辞》 宋·苏轼
生刍不独比前人,束槁端以废谢鲲。
子达想无身後念,吾衰不复梦中论。
已知毅豹为均死,未识荆凡定孰存?
堪笑东坡痴钝老,区区犹记刻舟痕。 -
31.《韩持国从富并州辟》 宋·王安石
韩侯冰玉人,不可尘土杂。
官虽众俊後,名字久訇磕。
并州天下望,抚士威爱惬。
千金弃不惜,宾客常满合。 -
32.《泉》 宋·王安石
宋兴古刹今长干,灵曜喜殿荒檀栾。
二泉相望弃不渫,西泉尚絫三石盘。
其流散漫为沮洳,稍集小砾生微澜。
车泉土梗久蔽塞,穿治乃见甃甓完。 -
33.《勿去草》 宋·王安石
勿去草,草无恶。
若比世俗俗浮薄。
君不见长安卿家,公卿盛时客如麻。
公卿去後门无车,惟有芳草年年佳。 -
34.《酬王督贤良松泉二诗其一·泉》 宋·王安石
宋兴古刹今长干,灵曜喜殿荒檀栾。
二泉相望弃不渫,西泉尚絫三石盘。
其流散漫为沮洳,稍集小砾生微澜。
车泉土梗久蔽塞,穿治乃见甃甓完。 -
35.《冲卿席上得作字》 宋·王安石
咨予乏时才,始愿乃丘壑。
强走十五年,朱颜已非昨。
低回大梁下,屡叹风沙恶。
所欣同舍郎,诱我文义博。 -
36.《次温伯用林公正、刘庆充倡和韵》 宋·范成大
前山後山梅子雨,屯云日夜相吞吐。
长林绝壑望不到,时有樵归说逢虎。
奔溪朝来忽怒涨,夹岸柳梢余尺许。
屋头未放浓岚散,苦忆清风泛琼宇。 -
37.《次韵裴仲谟和何先辈二首》 宋·秦观
汝南古郡寡参寻,兀兀长如鹤在阴。
支枕星河棋醉後,入帘风絮报春深。
青山未落诗人手,白发谁知国士心。
多谢名郎传绿绮,愧无佳句比南金。 -
38.《次韵答张文潜中见寄》 宋·秦观
与君涉世网,所得如钩温。
念昔相乖离,俯仰变寒暄。
把袂安可期,寄书嘱加餐。
三年汝水滨,孤怀谁与言。 -
39.《鹧鸪天·晚岁躬耕不怨贫》 宋·辛弃疾
晚岁躬耕不怨贫。
只鸡斗酒聚比邻。
都无晋宋之间事,自是羲皇以上人。
千载後,百篇存。
更无一字不清真。
若教王谢诸郎在,未抵柴桑陌上尘。 -
40.《夜雨》 宋·陆游
吾诗满箧笥,最多夜雨篇。
四时雨皆佳,莫若初寒天。
纸帐白于毡,纸被软于绵。
枕傍小铜匜,海沉起微烟。