-
21.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
22.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
23.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
24.《送子思兄参惠州军》 宋·王安石
沄沄曲江水,天借九秋色。
楼台飞半空,秀气盘韶石。
载酒填里闾,吹花换朝夕。
笙箫震河汉,锦绣烂冠帻。 -
25.《读书》 宋·陆游
少从师友讲唐虞,白首襟怀不少舒。
旧谓皆当付之酒,今知莫若信吾书。
朱黄参错鸡鸣後,签帙从横月堕初。
抚几欣然时有得,此翁作计未全疏。 -
26.《杂感》 宋·陆游
土生诵二典,怳若生唐虞,升降奉玉帛,可否闻吁俞。
阙里得其传,功与造化俱。
孰知千载後,乃尊重译书! -
27.《述怀》 宋·陆游
尺寸虽无补县官,此心炯炯实如丹。
羯胡未灭敢爱死?尊酒在前终鲜欢。
亚父抱忠撞玉斗,虞人守节待皮冠。
纵言老病摧颓甚,壮气犹凭後代看。 -
28.《秋夜感遇十首以孤村一犬吠残月几人行为韵》 宋·陆游
唐虞治巍巍,洙泗道益明。
岂知秦汉後,佛老起纵横。
诗书虽仅存,韶頀无遗声。
书生幸有闻,未死犹力行。 -
29.《系舟下牢溪游三游洞二十八韵》 宋·陆游
旧观三峡图,常谓非人情。
意疑天壤间,岂有此峥嵘。
画师定戏耳,聊欲穷丹青。
西游过沔鄂,莽莽千里平,昨日到峡州,所见始可惊,乃知画非妄,却恨笔未精。 -
30.《读书杂言》 宋·陆游
书亦何用於世哉!圣人之言如造化,巍巍地辟而天开。
渊源虞唐至周孔,黄河万里昆仑来。
天不使诸儒为战国血,又不使六艺为亡秦灰,豁如盲瞽见皦日,快若聋聩闻春雷,插空泰华起突兀,垂天云汉森昭回。
奈何後世独不省,顾舍夷路趋邛郲?不知开眼蹈覆辙,乃欲归罪车轮摧。 -
31.《秋夜读书示儿子》 宋·陆游
久病少睡眠,往往中夕起,呼灯取书读,不能尽数纸。
喟然置之叹,生世後阙里。
持蠡欲测海,遽复迫老死。
人生各有业,唐虞本吾事。
诗书脱秦厄,天意固在此。
异端塞穹壤,作俑孰为始?神禹逝不还,吾其如洚水! -
32.《雨夜书感》 宋·陆游
儒生不自贵,执艺等卜祝,诗书定何物,为汝市爵禄。
唐虞虽日远,凛凛犹在目,谁能举其要,治功端可复。
平生麤知此,俛仰发已秃;一豪不获施,老病死岩谷。
安知万世後,终无可封俗;愿广稽古心,端拱咨岳牧。 -
33.《寄题求志堂》 宋·陆游
古人不轻出,出则尧舜其君民;古人不轻隐,隐则坐使风俗淳。
孰知後世乃不然,唐虞日远如飞烟,异端欲出六籍上,裔夷直居中夏先。
穷居求志达行道,傥不塞责真负天。
士固不可苟富贵,顾亦岂可徒贫贱;如其一念有媿心,宁不终身戴惭面!老夫少年铁铸砚,欲窥圣门终未见。 -
34.《和答魏道辅寄怀十首》 宋·黄庭坚
平生弄翰墨,客事半九州。
天未逢故人,园蔬当肴羞。
酒阑豪气在,尚欲椎肥牛。
虞卿不穷愁,後世无春秋。 -
35.《新寨饯南归客》 宋·黄庭坚
初更月蚀缺半璧,三更北风雪平屋。
夜寒置酒送归客,长歌燕雁灯前落。
故园无书已十月,目极千里云水隔。
客方有行乃未已,归且经予江上宅。 -
36.《西禅听戴道士弹琴》 宋·黄庭坚
灵宫苍烟荫老柏,风吹霜空月生魄。
群鸟得巢寒夜静,市井收声虚室白。
少年抱琴为予来,乃是天台桃源未归客。
危冠匡坐如无傍,弄弦铿铿灯烛光。 -
37.《漫尉》 宋·黄庭坚
豫章黄鲁直,既拙又狂痴。
往在江湖南,渔樵乃其师。
腰斧入白云,挥车棹清溪。
虎豹不乱行,鸥鸟相与嬉。 -
38.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
39.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。 -
40.《留题齐州舜泉》 宋·欧阳修
岸有时而为谷,海有时而为田,虞舜已殁三千年。
耕田浚井虽鄙事,至今遗迹存依然。