-
21.《已尝早稻晚禾得雨亦骤长出城按行阡陌历诸寺》 宋·程公许
欢谣千里庆古成,小队传呼略按行。
雨足陈根重颖木,眼明多稼尽坻京。
灵君禅悦屏燔炙,乐岁人和喧送迎。
老守何功享成事,祗凭一念辑和平。 -
22.《已尝早稻晚禾得雨亦骤长出城按行阡陌历诸寺》 宋·程公许
稻垅枫林锦缬文,秋郊乐事压芳春。
为山谷访竹尊者,介卫公寻石丈人。
午暑缓觞休北寺,夕曛趣驾度东津。
胜游偶际文书暇,一笑溪山面目亲。 -
23.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
24.《已赋四花复得红因念阁下旧遂足五花之韵》 宋·项安世
吾衰不复梦蓬瀛,忽见红梅眼暂惊。
独树正当云阁起,艳汝斜照石渠明。
懒随朔雪传春信,长倚东风诧晓酲。
岁晚江湖逢驿使,羞多无奈脸霞生。 -
25.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
逾浃秋旸已望云,芭蕉一夜慰愁人。
阴阳各有时中处,不可相无似两轮。 -
26.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
雨我公田及我私,几多风月入肝脾。
天心亦似尧心细,一日之中有隩夷。 -
27.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
时雨光风总是吟,忧欢元不系晴阴。
醍醐未用逾玄酒,中节何须论浅深。 -
28.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
须识光风霁月心,爱君忧国虑民深。
江南一夜千仓廪,再拜双眸重照临。 -
29.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
播谷栽桑复执麻,全凭雨露作人家。
世间惟有心须霁,一片浮云不可遮。 -
30.《愿月得雨兼旬秋旸人望已切再和前韵》 宋·陈普
得意如心即胜游,不妨对雨作遨头。
穷櫩岂暇贤明月,举室寒衾喜有秋。 -
31.《徐德文索雪罔诗云已得复失余寻旧足亦无见想》 宋·陆文圭
雪飞不择地,因高势易积。
玉龙二百丈,横卧前山渔。
随香去寻梅,路白无行足。
名笛吹一声,惊裂苍岸石。 -
32.《谹父望日欲载酒过南池且云已得潘风酒郑顾道》 宋·王洋
尽意妆成出晓窗,燕脂颊浅绿云长。
水仟齿簿三千女,瓦影龟鱼一味凉。
鸡舌旧传仟客句,芬陀长带梵天香。
使君玩物无留物,为尔临流欲泛觞。