-
61.《长安秋夜怀陈京昆季》 唐·武元衡
钟鼓九衢绝,出门千里同。
远情高枕夜,秋思北窗空。
静见烟凝烛,闲听叶坠桐。
玉壶思洞彻,琼树忆葱笼。 -
62.《奉酬中书相公至日圜丘行事…于集贤院叙情见寄之什》 唐·武元衡
郊庙祗严祀,斋庄觌上玄。
别开金虎观,不离紫微天。
树古长杨接,池清太液连。
仲山方补衮,文举自伤年。
风溢铜壶漏,香凝绮阁烟。
仍闻白雪唱,流咏满鹍弦。 -
63.《圆灵水镜》 唐·张聿
凤池开月镜,清莹写寥天。
影散微波上,光含片玉悬。
菱花凝泛滟,桂树映清鲜。
乐广披云日,山涛卷雾年。
濯缨何处去,鉴物自堪妍。
回首看云液,蟾蜍势正圆。 -
64.《杂言同用离骚体送张评事襄阳觐省》 唐·权德舆
黯离堂兮日晚,俨壶觞兮送远。
远水霁兮微明,杜蘅秀兮白芷生。
波泫泫兮烟幂幂,凝暮色于空碧。
纷离念兮随君,溯九江兮经七泽。
君之去兮不可留,五彩裳兮木兰舟。 -
65.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
66.《省中直夜对雪寄李师素侍郎》 唐·令狐楚
密雪纷初降,重城杳未开。
杂花飞烂漫,连蝶舞徘徊。
洒散千株叶,销凝九陌埃。
素华凝粉署,清气绕霜台。 -
67.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
68.《酬乐天初冬早寒见寄》 唐·刘禹锡
乍起衣犹冷,微吟帽半欹。
霜凝南屋瓦,鸡唱后园枝。
洛水碧云晓,吴宫黄叶时。
两传千里意,书札不如诗。 -
69.《寒云轻重色》 唐·张仲素
佳期当可许,托思望云端。
鳞影朝犹落,繁阴暮自寒。
因风方袅袅,间石已漫漫。
隐映看鸿度,霏微觉树攒。
凝空多似黛,引素乍如纨。
每向愁中览,含毫欲状难。 -
70.《奉和张舍人阁中直夜思闻雅琴因书事通简僚友》 唐·吕温
迢递天上直,寂寞丘中琴。
忆尔山水韵,起予仁智心。
凝情在正始,超想疏烦襟。
凉生子夜后,月照禁垣深。
远风霭兰气,微露清桐阴。
方袭缁衣庆,永奉南薰吟。 -
71.《奉和张舍人阁中直夜思闻雅琴因书事通简僚友》 唐·吕温
迢递天上直,寂寞丘中琴。
忆尔山水韵,起予仁智心。
凝情在正始,超想疏烦襟。
凉生子夜后,月照禁垣深。
远风霭兰气,微露清桐阴。
方袭缁衣庆,永奉南薰吟。 -
72.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
73.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
74.《戏赠无本》 唐·孟郊
长安秋声干,木叶相号悲。
瘦僧卧冰凌,嘲咏含金痍。
金痍非战痕,峭病方在兹。
诗骨耸东野,诗涛涌退之。 -
75.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
76.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
77.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
78.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
79.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。 -
80.《清都夜境(自此至《秋夕》,并年十六至十八时诗)》 唐·元稹
夜久连观静,斜月何晶荧。
寥天如碧玉,历历缀华星。
楼榭自阴映,云牖深冥冥。
纤埃悄不起,玉砌寒光清。