-
201.《华岳》 唐·薛能
簇簇复亭亭,三峰卓杳冥。
每思穷本末,应合记图经。
发地连宫观,冲天接井星。
河微临巨势,秦重载奇形。 -
202.《飞鸿响远音》 唐·李体仁
漠漠微霜夕,翩翩出渚鸿。
清声流迥野,高韵入寥空。
旧质经寒塞,残音响远风。
萦雪犹类网,避月尚疑弓。
弱羽虽能振,丹霄竟未通。
欲知多怨思,听取暮烟中。 -
203.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
204.《答王参》 唐·贾岛
寸晷不相待,四时互如竞。
客思先觉秋,虫声苦知暝。
霜松积旧翠,露月团如镜。
诗负属景同,琴孤坐堂听。
相期黄菊节,别约红桃径。
每把式微篇,临风一长咏。 -
205.《元日女道士受箓》 唐·贾岛
元日更新夜,斋身称净衣。
数星连斗出,万里断云飞。
霜下磬声在,月高坛影微。
立听师语了,左肘系符归。 -
206.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
207.《游南塘寄知者》 唐·温庭筠
白鸟梳翎立岸莎,藻花菱刺泛微波。
烟光似带侵垂柳,露点如珠落卷荷。
楚水晓凉催客早,杜陵秋思傍蝉多。
镏公不信归心切,听取江楼一曲歌。 -
208.《深秋过源宗上人房(房一作方丈)》 唐·李频
到日值摇落,相留山舍空。
微寒生夜半,积雨向秋终。
度讲多来雁,经禅少候虫。
方从听话后,不省在愁中。 -
209.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
210.《寒女行》 唐·邵谒
寒女命自薄,生来多贱微。
家贫人不聘,一身无所归。
养蚕多苦心,茧熟他人丝。
织素徒苦力,素成他人衣。 -
211.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
212.《奉和袭美太湖诗二十首·三宿神景宫》 唐·陆龟蒙
灵踪未遍寻,不觉溪色暝。
回头问栖所,稍下杉萝径。
岩居更幽绝,涧户相隐映。
过此即神宫,虚堂惬云性。 -
213.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
214.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
215.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
216.《退居漫题七首》 唐·司空图
花缺伤难缀,莺喧奈细听。
惜春春已晚,珍重草青青。
堤柳自绵绵,幽人无恨牵。
只忧诗病发,莫寄校书笺。 -
217.《携仙箓九首》 唐·司空图
岳北秋空渭北川,晴云渐薄薄如烟。
坐来还见微风起,吹散残阳一片蝉。
一半晴空一半云,远笼仙掌日初曛。
洞天有路不知处,绝顶异香难更闻。 -
218.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
219.《题小松》 唐·张乔
松子落何年,纤枝长水边。
斫开深涧雪,移出远林烟。
带月栖幽鸟,兼花灌冷泉。
微风动清韵,闲听罢琴眠。 -
220.《题小松》 唐·张乔
松子落何年,纤枝长水边。
斫开深涧雪,移出远林烟。
带月栖幽鸟,兼花灌冷泉。
微风动清韵,闲听罢琴眠。