-
121.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
122.《小雪》 唐·无可
片片互玲珑,飞扬玉漏终。
乍微全满地,渐密更无风。
集物圆方别,连云远近同。
作膏凝瘠土,呈瑞下深宫。 -
123.《对雪》 唐·子兰
密密无声坠碧空,霏霏有韵舞微风。
幽人吟望搜辞处,飘入窗来落砚中。 -
124.《秋末入匡山船行八首》 唐·贯休
楚国茱萸月,吴吟梨栗船。
远游无定所,高卧是何年。
浪卷纷纷叶,樯冲澹澹烟。
去心还自喜,庐岳倚青天。 -
125.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
126.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
127.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
128.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
129.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
130.《渔家傲》 宋·晏殊
粉面啼红腰束素。
当年拾翠曾相遇。
密意深情谁与诉。
空怨慕,西池夜夜风兼露。
池上夕阳笼碧树。
池中短棹惊微雨。
水泛落英何处去。
人不语,东流到了无停住。 -
131.《蓦山溪》 宋·李之仪
晚来寒甚,密雪穿庭户。
如在广寒宫,惊满目、瑶林琼树。
佳人乘兴,应是得欢多,泛新声,催金盏,别有留心处。
争知这里,没个人言语。 -
132.《蝶恋花(商调十二首之一)》 宋·赵令
夫传奇者,唐元微之所述也。
以不载于本集而出于小说,或疑其非是。
今观其词,自非大手笔孰能与于此。
至今士大夫极谈幽玄,访奇述异,无不举此以为美话。 -
133.《庆春宫·云接平冈》 宋·周邦彦
云接平冈,山围寒野,路回渐转孤城。
衰柳啼鸦,惊风驱雁,动人一片秋声。
倦途休驾,淡烟里、微茫见星。
尘埃憔悴,生怕黄昏,离思牵萦。 -
134.《清平乐(和晁倅)》 宋·王安中
花时微雨。
未减春分数。
占取帘疏花密处。
把酒听歌金缕。
斜风轻度浓香。
闲情正与春长。
向晚红灯入坐,尝新青杏催觞。 -
135.《望海潮(为富枢生朝寿)》 宋·张元干
麒麟图画,貂蝉冠冕,青毯自属元勋。
绿野旧游,平泉雅咏,霞舒烟卷朝昏。
风月小阳春。
照玳筵珠履,公子王孙。 -
136.《早梅芳近》 宋·吕渭老
画帘深,妆阁小。
曲径明花草。
风声约雨,暝色啼鸦暮天杳。
染眉山对碧,匀脸霞相照。 -
137.《雨中花(中秋)》 宋·杨无咎
雨霁云收,风高露冷,银河万里波澄。
正冰轮初见,玉斧修成。
还是一年,凭栏望处,对景愁生。
想姮娥应念,待久西厢,为可中庭。 -
138.《法曲(歌头)》 宋·曹勋
柱史乘车,青牛驾轭,紫云覆顶,函关令已前知。
西升稍驻,尹喜虔恭誓。
求老子。
亲谈道德微旨。 -
139.《法曲(遍第一)》 宋·曹勋
丽景早春时。
正花漏初迟。
东君出震,太和应物,恍惚中立丹基。
天风卦成随象,记合成□□□□□□□必相契。 -
140.《法曲(入破第三)》 宋·曹勋
光铺晓曦。
云影拂霜低。
空阔飞鸿过,两三行、向天际。
晴景乍升,晃疏棂,蜂翅迷。