-
121.《药名离合夏日即事三首》 唐·陆龟蒙
乘屐著来幽砌滑,石罂煎得远泉甘。
草堂只待新秋景,天色微凉酒半酣。
避暑最须从朴野,葛巾筠席更相当。
归来又好乘凉钓,藤蔓阴阴著雨香。
窗外晓帘还自卷,柏烟兰露思晴空。
青箱有意终须续,断简遗编一半通。 -
122.《歌者十二首》 唐·司空图
追逐翻嫌傍管弦,金钗击节自当筵。
风霜一夜燕鸿断,唱作江南袚禊天。
玉树花飘凤失栖,一声初压管弦低。
清回烦暑成潇洒,艳逐寒云变惨凄。 -
123.《赠诗僧怀静》 唐·方干
几生馀习在,时复作微吟。
坐夏莓苔合,行禅桧柏深。
入山成白首,学道是初心。
心地不移变,徒云寒暑侵。 -
124.《赠美人四首》 唐·方干
直缘多艺用心劳,心路玲珑格调高。
舞袖低徊真蛱蝶,朱唇深浅假樱桃。
粉胸半掩疑晴雪,醉眼斜回小样刀。 -
125.《暴雨》 唐·韩偓
电尾烧黑云,雨脚飞银线。
急点溅池心,微烟昏水面。
气凉氛祲消,暑退松篁健。
丛蓼亚赪茸,擎荷翻绿扇。
风期谁与同,逸趣余探遍。
欲去更迟留,胸中久交战。 -
126.《暴雨》 唐·韩偓
电尾烧黑云,雨脚飞银线。
急点溅池心,微烟昏水面。
气凉氛祲消,暑退松篁健。
丛蓼亚赪茸,擎荷翻绿扇。
风期谁与同,逸趣余探遍。
欲去更迟留,胸中久交战。 -
127.《秋日泊浦江》 唐·杜荀鹤
一帆程歇九秋时,漠漠芦花拂浪飞。
寒浦更无船并宿,暮山时见鸟双归。
照云烽火惊离抱,剪叶风霜逼暑衣。
江月渐明汀露湿,静驱吟魄入玄微。 -
128.《和王舍人、崔补阙题天王寺》 唐·黄滔
郭内青山寺,难论此崛奇。
白云生院落,流水下城池。
石像雷霆启,江沙鼎鼐期。
岳僧来坐夏,秦客会题诗。 -
129.《题竹溪禅院》 唐·李洞
溪边山一色,水拥竹千竿。
鸟触翠微湿,人居酷暑寒。
风摇瓶影碎,沙陷履痕端。
爽极青崖树,平流绿峡滩。
闲来披衲数,涨后卷经看。
三境通禅寂,嚣尘染著难。 -
130.《秋醉歌》 唐·张为
金风飒已起,还是招渔翁。
携酒天姥岑,自弹峄阳桐。
脱却登山履,赤脚翘青筇。
泉声扫残暑,猿臂攀长松。 -
131.《和印先辈及第后献座主朱舍人郊居之作》 唐·徐铉
成名郊外掩柴扉,树影蝉声共息机。
积雨暗封青藓径,好风轻透白綀衣。
嘉鱼始赋人争诵,荆玉频收国自肥。
独坐公厅正烦暑,喜吟新咏见玄微。 -
132.《对雨》 唐·刘兼
幽庭凝碧亦涟漪,檐霤声繁聒梦归。
半岫金乌才委照,一川石燕又交飞。
濯枝霢霂榴花吐,吹渚飘飖暑气微。
因忆故园闲钓处,苍苔斑驳满渔矶。 -
133.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
134.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
135.《送邵锡及第归湖州》 唐·无可
春关鸟罢啼,归庆浙烟西。
郡守招延重,乡人慕仰齐。
橘青逃暑寺,茶长隔湖溪。
乘暇知高眺,微应辨会稽。 -
136.《寄令狐郎中》 唐·贯休
雨打繁暑尽,放怀步微凉。
绿苔狂似人,入我白玉堂。
堑鸟眠堪画,庭柽夜益香。
唯应蕊宫子,时到虎溪傍。 -
137.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
138.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
139.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
140.《示胡二郎歌》 唐·成都醉道士
欲究丹砂理,幽玄无处寻。
不离铅与汞,无出水中金。
金欲炼时须得水,水遇土兮终不起。
但知火候不参差,