-
121.《依韵和蠡泽王去微秀才见寄》 唐·李中
咫尺风骚客,难谐面继酬。
相思对烟雨,一雁下汀洲。
花影谁家坞,笛声何处楼。
支筇朗吟罢,搔首独迟留。 -
122.《柳》 唐·韩溉
雪尽青门弄影微,暖风迟日早莺归。
如凭细叶留春色,须把长条系落晖。
彭泽有情还郁郁,隋堤无主自依依。
世间惹恨偏饶此,可是行人折赠稀。 -
123.《恩赐耆老布帛(一作李绛诗)》 唐·崔宗
涣汗中天发,殊私海外存。
衰颜逢圣代,华发受皇恩。
烛物明尧日,垂衣辟禹门。
惜时悲落景,赐帛慰馀魂。
厚泽沾祥咏,微生保子孙。
盛明今尚齿,欢洽九衢樽。 -
124.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
125.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
126.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
127.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
128.《少监三首》 唐·贯休
器琢仙珪美有馀,席珍国宝比难如。
衔花乳燕看调瑟,衣锦佳人侍读书。
荀氏门风龙变化,谢家庭树玉扶疏。 -
129.《盆池》 唐·齐己
盆沼陷花边,孤明似玉泉。
涵虚心不浅,待月底长圆。
平稳承天泽,依微泛曙烟。
何须照菱镜,即此鉴媸妍。 -
130.《谢王詹事垂访》 唐·齐己
鸟外孤峰未得归,人间触类是无机。
方悲鹿轸栖江寺,忽讶轺车降竹扉。
王泽乍闻谭涣汗,国风那得话玄微。
应惊老病炎天里,枯骨肩横一衲衣。 -
131.《庚午岁九日作》 唐·齐己
门底秋苔嫩似蓝,此中消息兴何堪。
乱离偷过九月九,头尾算来三十三。
云影半晴开梦泽,菊花微暖傍江潭。
故人今日在不在,胡雁背风飞向南。 -
132.《□□□赵载同游焦湖夜归作》 唐·萧颖士
□□将泽国,淜腾迎淮甸。
东江输大江,别流从此县。
仙尉俯胜境,轻桡恣游衍。
自公暇有馀,微尚得所愿。 -
133.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
134.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
135.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
136.《归田赋》 两汉·张衡
游都邑以永久,无明略以佐时。
徒临川以羡鱼,俟河清乎未期。
感蔡子之慷慨,从唐生以决疑。
谅天道之微昧,追渔父以同嬉。 -
137.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
138.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
139.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
140.《月赋》 南北朝·谢庄
陈王初丧应、刘,端忧多暇。
绿苔生阁,芳尘凝榭。
悄焉疚怀,不怡中夜。
乃清兰路,肃桂苑,腾吹寒山,弭盖秋阪。