-
81.《悼内十一首》 明·于谦
垂老光阴两鬓皤,细君弃我竟如何!
夫妻一旦世缘尽,儿女百年恩爱多。
小阁空悬台上镜,春衣谁试箧中罗。
客边闻讣肠先断,泪落西风鼓缶歌。 -
82.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
83.《过小孤山大孤山》 宋·陆游
八月一日,过烽火矶。
南朝自武昌至京口,列置烽燧,此山当是其一也。
自舟中望山,突兀而已。
及抛江过其下,嵌岩窦穴,怪奇万状,色泽莹润,亦与它石迥异。 -
84.《钟子炼丹》 明·朱元璋
翠微高处渺青烟,知子机藏辟谷坚。
丹鼎铅砂勤火候,溪云岩谷傲松年。
潭龙掣雹深渊底,崖虎风生迥洞边。
径已苔蒙人未履,昂霄足蹑斗牛天。 -
85.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
86.《莺啼序》 宋·高似孙
青旗报春来了,玉鳞鳞风旎。
陈瑶席、新奏琳琅,窈窕来荐嘉社。
桂酒洗琼芳,丽景晖晖,日夜催红紫。
湛青阳新沐,人声澹荡花里。 -
87.《留诗》 唐·叶法善
昔在禹余天,还依太上家。
忝以掌仙录,去来乘烟霞。
暂下宛利城,渺然思金华。
自此非久住,云上登香车。 -
88.《绿头鸭 湖上遇雪,再用前韵》 元·张可久
胜花时。
临风渺予思。
厌春妍、红娇绿姹,铅花只恁轻施。
湿模糊、难描树影,白**、尽改松姿。 -
89.《江行》 宋·释保暹
渺渺沈清际,回头望即赊。
幽禽飞共阔,野客泛无涯,浦暗微分树,滩遥半涨沙。
今宵应有月,重得宿薦花。 -
90.《送许郎中出知漳州》 宋·柴中行
君子重出处,儿女多依违。
孰知退有义,一辞若发机。
刑部今其人,识远渺造微。
时方事疾走,而我心独非。 -
91.《巢湖神母庙诗》 宋·陈炳
舟之来兮风高,荡汩潏兮帆招。
燎薰在堂兮洁涓牲牢,望神俨然兮敛袵,愿速济我兮不崇朝。
舟之去兮风微, -
92.《江上逢晁适道》 宋·崔子方
渺渺连江雨,微微到面风。
主人留一饷,佳士得相逢。
会面嗟何晚,论诗许有功。
君家好兄弟,更觉此心同。 -
93.《赋张袁州隐斋三首》 宋·度正
杀麑无戚容,活蚁有德色。
不如未见蚁,生道犹不息。
如如隔窗月,光不见微隙。
不患无发时,却患发无益。
一矜障万善,千悔无一得。
要加持养功,跬步见天则。
宇宙渺无穷,此道足充塞。 -
94.《江上晚行》 宋·方汝疆
疏云薄日冷吴江,江色芦花共渺茫。
四五点山烟霭淡,两三枝桨水云长。
游鱼避网惊微浪,幽鹭窥汀下夕阳。
兴罢归来更回首,满峰明月踏溪霜。 -
95.《何达观久客他乡音问旷绝一日忽见过又匆匆告》 宋·何文季
风萍渺无迹,一日扣柴扉。
乍见犹疑梦,相逢遽语违。
子方怀错志,谁复挽征衣。
烟雨松楸隔,何当赋式微。 -
96.《月夜怀要叔刚》 宋·梁该
凉生秋雨霁,华月上疏林。
因听落叶响,稍知秋意深。
芳岁倏已徂,白发鬓边侵。
故人渺何许,日夜怀微音。
无由亲兰藻,何以慰冲襟。
云中徒矫首,露下空长吟。 -
97.《雪窗联句》 宋·刘希古
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
98.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
99.《雪窗联句》 宋·王枞
霜风寒袭人,梅香清透骨。
莫色冥九峰,月华澹双阙。
青猿啸苍虬,红萤粘绿发。
滕六欲飞花,巽二急催雪。 -
100.《落笔峝》 宋·倭倭才
峭壁凌空望渺微,层层烟锁雾云衣。
深山古木高千丈,怪石青苔绕四围。
空有石衔仙骨在,想应人逐彩鸾飞。
洞中仙子今何往,欲上雕鞍不忍归。