-
281.《沁园春·壬戌之秋》 宋·刘将孙
壬戌之秋,七夕既望,苏子泛舟。
正赤壁风清,举杯属客,东山月上,遗世乘流。
桂棹叩舷,洞箫倚和,何事呜呜怨泣幽。
悄危坐,抚苍苍东望,渺渺荆州。 -
282.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
283.《读车千秋传》 宋·余靖
汉武好迂诞,江充专险贼。
引对大台宫,君臣自相得。
世乱谗人胜,奸谋多造饰。
元良天下本,掘蛊遭荧惑。 -
284.《感事》 宋·石介
吾赏观中夏,地平如砥石。
幅员数万里,车马通辙迹。
帝宅君土中,紫垣当辰极。
长江断其南,绝塞经其北。 -
285.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
286.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
287.《木兰花慢·乾坤秋更老》 元·张弘范
乾坤秋更老,听鼓角,壮边声。
纵马蹙重山,舟横沧海,戮虎诛鲸。
笑入蛮烟瘴雾,看旌麾、一举要澄清。
仰报九重圣德,俯怜四海苍生。 -
288.《上丞相寿》 宋·戴栩
人统开璿历,台符焕紫躔。
数如环复始,天与寿无边。
麟阁精神异,龙舆宠数专。
先朝称旧弼,潞国最长年。 -
289.《彗星》 宋·戴埴
绍定壬辰闰九月,已酉之夜彗星出。
清台奏御,正衙避席。
太官减膳羞,瞽宗彻音乐。
鸡竿肆眚出囚系,龙扆责躬求谠直。 -
290.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
291.《汴城(有序)》 明·顾禄
黄河怒触龙门裂,突蜃冲蛟肆妖孽。
□谁首倡导洪流,驱使生灵陷鱼鳖。
群雄尽向草泽生,青袍白马连州城。
□时将相总骄懦,可怜不救兵纵横。 -
292.《陆象山先生墓》 宋·郭波
大道久荆榛,歧路苦未并。
博约岂不贤,末学恣驰骋。
口耳谩纷纭,徒知响与影。
吾心自神明,一掬涵万境。 -
293.《示儿》 宋·洪钺
豫章实佳木,寻丈早异众。
匠石虽未顾,终解作梁栋。
社栋大蔽牛,不资世所用。
弃置成散材,岁久即空洞。 -
294.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
295.《赠陈公衮》 宋·黄师道
玉皇诏我自旴城,下车期年微政声。
唯得奇童颖川子,年始七岁业老成。
手挥椽笔书大字,口诵五经富强记。
君非祖德积馀庆,来裔安能具神智。 -
296.《题惠泉寄知军郎中》 宋·句龙纬
崎岖荆门山,丛起为东隘。
阳冈盘气势,阴窦融液脉。
源濯云根移,流喷石罅拆。
呀呀两岸间,平涧才数席。 -
297.《题义门胡氏华林书院》 宋·梁周翰
知有英儒伯始孙,聚书讲学贲邱园。
征搜合副来贤诏,旌表宜题遍德门。
举族为人俱孝弟,深幽何草不兰荪。
小冠子夏来相示,诗版因凭寄竹轩。 -
298.《熊守子复左史刻九朝宸翰寘于台学赋诗记之》 宋·林师蒧
皇天佑宋实历昌,列圣功德高虞唐。
万机余暇不自逸,银钩铁画挥天章。
洋洋谟训揭日月,留心庶事宁少忘。
当时赐予皆贤杰,至今缇袭为珍藏。 -
299.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
300.《爱民堂为涪陵卢使君题》 宋·沈继祖
我来盛山郡,从公岁及朞。
公之字鳏寡,乳保于婴儿。
公去再改岁,所去尤见思。
至今盛山民,敬奉卢公祠。