-
61.《赠明师》 宋·郭印
四民不相夺,事业勤且专。
所适既多歧,乃为异物迁。
初心转错乱,故步成跰跹。
一纵不可收,有如解缆船。 -
62.《冯深居长余二十三岁赵东阁长余二十二岁周汶》 宋·释文珦
三老皆达人,虚受无蔕芥。
笔阵绝纵横,词源极澎湃。
丁时身屡蹇,志道心不懈。
放浪事物表,若曰宇宙隘。 -
63.《大父令赋捕鱼》 宋·苏籀
寒鱼不乐水,遇汕辄来依。
溪边蓑笠翁,智深鱼莫知。
网罟既不设,钓竿亦罢携。
萧然徒手来,一一收无遗。 -
64.《临泛东湖(时任洪州)》 唐·张九龄
郡庭日休暇,湖曲邀胜践。
乐职在中和,灵心挹上善。
乘流坐清旷,举目眺悠缅。
林与西山重,云因北风卷。 -
65.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
66.《读后汉逸人传二首》 唐·张谓
子陵没已久,读史思其贤。
谁谓颍阳人,千秋如比肩。
尝闻汉皇帝,曾是旷周旋。
名位苟无心,对君犹可眠。 -
67.《客舍月下对酒,醉后寄毕四耀》 唐·独孤及
乡路风雪深,生事忧患迫。
天长波澜广,高举无六翮。
独立寒夜移,幽境思弥积。
霜月照胆净,银河入檐白。 -
68.《萧宅二三子赠答诗二十首·石答竹》 唐·卢仝
石报孤竹君,此客甚高调。
共我相共痴,不怕主人天下笑。
我非蛱蝶儿,我非桃李枝。
不要儿女扑,不要春风吹。 -
69.《孟夏思渭村旧居寄舍弟》 唐·白居易
啧啧雀引雏,稍稍笋成竹。
时物感人情,忆我故乡曲。
故园渭水上,十载事樵牧。
手种榆柳成,阴阴覆墙屋。 -
70.《下第后屏居长安,书怀寄太原从事》 唐·刘驾
刖足岂更长,良工隔千里。
故山彭蠡上,归梦向汾水。
低摧神气尽,僮仆心亦耻。
未达谁不然,达者心思此。 -
71.《水精数珠歌》 唐·皎然
西方真人为行密,臂上记珠皎如日。
佛名无著心亦空,珠去珠来体常一。
谁道佛身千万身,重重只向心中出。 -
72.《八月十五夜桃源玩月》 唐·刘禹锡
尘中见月心亦闲,况是清秋仙府间。
凝光悠悠寒露坠,此时立在最高山。
碧虚无云风不起,山上长松山下水。
群动悠然一顾中,天高地平千万里。 -
73.《答赵景猷》 魏晋·曹摅
心亦何为。
顾怀所安。
嗟行伊久。
慨其永叹。
气感异类。
诚发心肝。
离禽赴衡。
偏鸟鸣轩。
思如寻萦。
莫知其端。 -
74.《古意(三首)》 明·刘璟
昨夜起观星,北斗悬中天。
牛女隔河汉,跬步不得前。
东方有一士,被褐露两肩。
积雪寒蓬庐,中心常泰然。
高歌商颂篇,激烈浮云旋。
士心亦何求,长为知者怜。
¤ -
75.《寓陈杂诗十首》 宋·张耒
疲马龁故草,闭门苔藓深。
闲坊居人少,秋日疏槐阴。
境寂心亦闲,萧然散巾襟。
静中有深趣,因见至人心。
谷神古不死,兹理良可寻。
无令儿辈觉,一抚无弦琴。 -
76.《虾蟆山》 元·王冕
春风吹船著牛轭,扶藜直上山之脊。
山上老石怪且顽,皮肤皴皱苔花碧。
我来不知石有名,拊摩怪状心亦惊。
野人指点为我说,此物却是虾蟆精。 -
77.《虾蟆山》 元·王冕
春风吹船着牛轭,扶藜直上山之脊。
山上老石怪且顽,皮肤皴骳苔花碧。
我来不知石有名,拊摩怪状心亦惊。
野人指点为我说,此物乃是虾蟆精。 -
78.《和不疑送虏使还道中闻邻几圣俞长逝作诗哭之》 宋·司马光
昨夕邮吏来,叩门致书函。
呼奴取以入,就火开其缄。
不疑赋长篇,发自燕这南。
痛伤江与梅,继踵良人歼。 -
79.《答客吟》 宋·邵雍
说者从来太过乎,道须能卷又能舒。
人间好事不常有,天下奇才何处无。
年近从心唯策杖,诗逢得意便操觚。
快心亦恐诗拘束,更把狂诗大字书。 -
80.《次韵子瞻送杨杰主客奉诏同高丽僧游钱塘》 宋·苏辙
人言长安远如日,三韩住处朝日赤。
飞帆走马入齐梁,却渡吴江食吴橘。
玉门万里唯言九,行人泪堕阳关酒。
佛法西来到此间,遍满曾如屈伸手。