-
81.《张无尽过黄州,徐君猷为守,有四侍人,姓为》 宋·苏轼
玉笋纤纤揭绣帘,一心偷看绿萝尖。
使君三尺球头帽,须信从来只有檐。 -
82.《凤衔杯》 宋·晏殊
柳条花纇恼青春。
更那堪、飞絮纷纷。
一曲细丝清脆、倚朱唇。
斟绿酒、掩红巾。
追往事,惜芳辰。
暂时间、留住行云。
端的自家心下、眼中人。
到处里、觉尖新。 -
83.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
84.《梅花二首》 宋·杨万里
东风微破野梅心,著骨清香已不禁。
绿剌一尖双菡子,错书小字带悬针。 -
85.《过白土岭,望见芙蓉峰,七八峰最东一峰特奇》 宋·杨万里
看山须是高处看,低处看来元不见。
君看矮子仰高人,只识长身那识面。
今晨雨止升火轮,一光销尽千山云。
千山数日眼中失,今晨头角都争出。 -
86.《题长沙锺仲山判院岫云舒卷楼》 宋·杨万里
天柱峰尖半点云,散为狱麓橘洲春。
尽供诗客挥毫里,怪底春空态度新。
入夜云来宿两窗,明朝云去照三湘。
也知远岫无心出,解后为霖亦不妨。 -
87.《轿中看山》 宋·杨万里
买山安得钱,有钱价不贱。
住山如冠玉,人见我不见。
世言游山好,一峰足双茧。
峰外复有峰,历尽独能遍。 -
88.《入峡歌》 宋·杨万里
峡山未到日日愁,峡山已到愁却休。
不是朝来愁便散,愁杀人来山不管。
昨宵远望最高尖,今朝近看云隔帘。
楼船冲雨过山下,两扇屏风生色画。 -
89.《戏题檐间蜘蛛》 宋·杨万里
屋角篱尖竹树阴,可怜用尽许机心。
凝身不动如无物,顿网轻摇试有禽。
丝贯日华明五色,戏随风舞忽千寻。
看渠经纬来还去,忘却摧隤立不禁。 -
90.《宫籍监》 宋·文天祥
曾过卢沟望塔尖,今朝塔影接虚檐。
道人心事真方丈,静坐日长云满帘。 -
91.《圣俞惠宣州笔戏书》 宋·欧阳修
圣俞宣城人,能使紫毫笔。
宣人诸葛高,世业守不失。
紧心缚长毫,三副颇精密。
硬软适人手,百管不差一。 -
92.《昼锦堂·雨洗桃花》 宋·无名氏
雨洗桃花,风飘柳絮,日日飞满雕檐。
懊恼一春幽恨,尽属眉尖。
愁闻双飞新燕语,更堪孤枕宿酲忺。
云鬟乱,独步画堂,轻风暗触珠帘。 -
93.《墨竹》 宋·梅尧臣
许有卢娘能画竹,重抹细拖神且速。
如将石上萧萧枝,生向笔间天意足。
战叶斜尖点映间,透势虚黍断还续。
粉节中心岂可知,淡墨分明在君目。 -
94.《落梅》 宋·刘克庄
昨夜尖风几阵寒,心知尤物久留难。
枝疏似被金刀剪,片细疑经玉杵残。
痛叱山童持帚去,苛留野客坐苔看。
月中徒倚凭空树,也胜吴儿赏牡丹。 -
95.《调笑/调笑令》 宋·晁补之
心记。
好心事。
玉刻容颜眉刷翠。
杜郎生得真男子。
况是东家妖丽。
眉尖春恨难凭寄。
笑作空中唐字。 -
96.《游青玉峡》 宋·李吕
双剑插银潢,飞下作惊瀑。
奔流两山间,峡石峙青玉。
大声殷其雷,余响乱琴筑。
澄泓神龙居,秽浊不敢触。 -
97.《易水歌》 元·杨维桢
风潇潇,易水波,高冠送客白峨峨。
马嘶燕都夜生角,壮士悲歌刀拔削。
徐娘匕,尺八铦,函中目光射匕尖。
先生地下汗如雨,匕机一失中铜柱。 -
98.《舒刺客》 元·杨维桢
舒壮士,智如张子房,胆如赵子龙。
神州地入黄旗东,壮士手挽回天功。
探虎入虎穴,壮士沃焦心火热。
怒潮一卷石头城,匕尖已带乖龙血。 -
99.《急棹趁吴门》 宋·强至
寒日山尖落,孤烟树杪屯。
水流天欲动,舟急岸如奔。
缥缈穿云角,苍茫望郭门。
片心争宿鸟,去去近黄昏。 -
100.《谢纯甫惠笔》 宋·强至
管劲毫尖匠制宜,故人珍赠我何为。
分殊定远初投日,得似文通旧梦时。
大手愧无才翰用,正心惟见友朋规。
纷纷纸尾方劳署,辜负词林视草词。