-
21.《题僧禅院(一作题兴善寺英律师院)》 唐·马戴
虚室焚香久,禅心悟几生。
滤泉侵月起,扫径避虫行。
树隔前朝在,苔滋废渚平。
我来风雨夜,像设一灯明。 -
22.《寄孟协律》 唐·贾岛
我有吊古泣,不泣向路岐。
挥泪洒暮天,滴著桂树枝。
别后冬节至,离心北风吹。
坐孤雪扉夕,泉落石桥时。
不惊猛虎啸,难辱君子词。
欲酬空觉老,无以堪远持。
岧峣倚角窗,王屋悬清思。 -
23.《邹律》 唐·苏拯
邹律暖燕谷,青史徒编录。
人心不变迁,空吹闲草木。
世患有三惑,尔律莫能抑。
边苦有长征,尔律莫能息。
斯术未济时,斯律亦何益。
争如至公一开口,吹起贤良霸邦国。 -
24.《和刘驾博士赠庄严律禅师》 唐·李洞
人言紫绶有光辉,不二心观似草衣。
尘劫自营还自坏,禅门无住亦无归。
松根穴蚁通山远,塔顶巢禽见海微。
每话南游偏起念,五峰波上入船扉。 -
25.《玄逵律师言离广府还望桂林去留怆然自述赠怀》 唐·义净
标心之梵宇,运想入仙洲。
婴痼乖同好,沈情阻若抽。
叶落乍难聚,情离不可收。
何日乘杯至,详观演法流。 -
26.《送范律师往果州》 唐·灵一
终南千古后,独尔继卿名。
离障非今日,修因是几生。
乱峰寒影暮,深涧野流清。
远客归心苦,难为此别情。 -
27.《送赞律师归嵩山》 唐·清江
禅客归心急,山深定易安。
清贫修道苦,孝友别家难。
雪路侵溪转,花宫映岳看。
到时瞻塔暮,松月向人寒。 -
28.《送从侄栖闲律师》 唐·皇甫冉
能知出世法,讵有在家心。
南院开门送,东山策杖寻。
经年期故里,及夏到空林。
念远长劳望,朝朝草色深。 -
29.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
30.《同诸公过福先寺律院宣上人房》 唐·欧阳詹
律座下朝讲,昼门犹掩关。
叨同静者来,正值高云闲。
寂尔方丈内,莹然虚白间。
千灯智慧心,片玉清羸颜。
松色落深井,竹阴寒小山。
晤言流曦晚,惆怅归人寰。 -
31.《桂飘香(元名花心动)》 宋·曹冠
律应清商,嫩凉生、金风乍飘林叶。
玉兔腾精,光浸楼台,宛似广寒宫阙。
远山横翠烟霏敛,鹊枝绕、蛩声凄切。
气萧爽,一年好处,桂花时节。 -
32.《七律二首·送瘟神》 现代·毛泽东
读六月三十日《人民日报》,余江县消灭了血吸虫。
浮想
联翩,夜不能寐。
微风拂晓,旭日临窗,遥望南天,欣然 -
33.《七律·读报诗之一》 现代·毛泽东
反苏忆昔闹群蛙,今日欣看大反华。
恶煞腐心兴鼓吹,凶神张口吐烟霞。
神州岂止千重恶,赤县原藏万种邪。
遍寻全球侵略者,惟余此处一孤家。 -
34.《和许给事善心戏场转韵诗》 南北朝·薛道衡
京洛重新年。
复属月轮圆。
云间璧独转。
空里镜孤悬。 -
35.《题双松山馆二律》 清·林则徐
停车未共长官亲,诗句先惊入眼新。
滴露已纫骚客佩,干云合拟大夫身。
漫论桂树前头影,要识甘棠著手春。
有约归来恣吟啸,冬心话与岁寒人。 -
36.《送赞律师归嵩山(一作无可诗)》 唐·清江
禅意归心急,山深定易安。
清贫修道苦,孝友别家难。
雪路侵溪转,花宫映岳看。
到时瞻塔暮,松月向人寒。 -
37.《西江月·释氏禅经律论》 元·牧常晁
释氏禅经律论,儒家传记诗书。
老君三六部真符。
止论一心两字。
了得一明心地,诸余土苴何须。
忘形忘气总归虚。
到此实非譬喻。 -
38.《次胡济鼎同年三律》 宋·曹泾
费却长吟复短吟,投瓜投李愧何深。
吾人只记钱留纸,此老能令户作金。
掷地有声知处处,如兰斯臭见心心。
柏梁体后八仙赋,趾美重光未陆沉。 -
39.《送從律师西游》 宋·释行肇
蛰鳞伺新春,望极融融归。
惊禽别旧巢,念远迟迟飞。
吁君腹至业,岁故志独违。
心弦世寡听,意鉴古亦稀。
出关自荷箧,入秦扣谁扉。
埃目若忽失,风雨远渐微。
将看吐虹章,冷射仙掌辉。 -
40.《上余倅生辰唐律十章》 宋·唐士耻
大汉钟官周府圜,宾寮入幕地行仙。
人心天意俱从我,何虑不如刘晏钱。