-
41.《夜闻故梓州韦使君明当引绋感而成章》 唐·苏颋
恻矣南邻问,冥然东岱幽。
里閈宁相杵,朝叹忽迁舟。
君心惟伯仲,吾人复款游。
对连时亦早,交喜岁才周。 -
42.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
43.《既蒙宥罪旋复拜官伏感圣恩窃书鄙意兼奉简新…等诸公》 唐·王维
忽蒙汉诏还冠冕,始觉殷王解网罗。
日比皇明犹自暗,天齐圣寿未云多。
花迎喜气皆知笑,鸟识欢心亦解歌。
闻道百城新佩印,还来双阙共鸣珂。 -
44.《游感化寺昙兴上人山院》 唐·裴迪
不远灞陵边,安居向十年。
入门穿竹径,留客听山泉。
鸟啭深林里,心闲落照前。
浮名竟何益,从此愿栖禅。 -
45.《酬郭夏人日长沙感怀见赠》 唐·刘长卿
旧俗欢犹在,怜君恨独深。
新年向国泪,今日倚门心。
岁去随湘水,春生近桂林。
流莺且莫弄,江畔正行吟。 -
46.《过萧尚书故居见李花,感而成咏》 唐·刘长卿
手植已芳菲,心伤故径微。
往年啼鸟至,今日主人非。
满地谁当扫,随风岂复归。
空怜旧阴在,门客共沾衣。 -
47.《感时留别从兄徐王延年、从弟延陵》 唐·李白
天籁何参差,噫然大块吹。
玄元包橐籥,紫气何逶迤。
七叶运皇化,千龄光本支。
仙风生指树,大雅歌螽斯。 -
48.《感兴六首》 唐·李白
瑶姬天帝女,精彩化朝云。
宛转入宵梦,无心向楚君。
锦衾抱秋月,绮席空兰芬。
茫昧竟谁测,虚传宋玉文。 -
49.《寻阳紫极宫感秋作》 唐·李白
何处闻秋声,翛翛北窗竹。
回薄万古心,揽之不盈掬。
静坐观众妙,浩然媚幽独。
白云南山来,就我檐下宿。 -
50.《雨夜感怀》 唐·韦应物
微雨洒高林,尘埃自萧散。
耿耿心未平,沉沉夜方半。
独惊长簟冷,遽觉愁鬓换。
谁能当此夕,不有盈襟叹。 -
51.《感寓二首》 唐·梁德裕
彩云呈瑞质,五色发人寰。
独作龙虎状,孤飞天地间。
隐隐临北极,峨峨象南山。
恨在帝乡外,不逢枝叶攀。 -
52.《千秋节有感二首(八月二日为明皇千秋节)》 唐·杜甫
自罢千秋节,频伤八月来。
先朝常宴会,壮观已尘埃。
凤纪编生日,龙池堑劫灰。
湘川新涕泪,秦树远楼台。 -
53.《感怀(一作陆沈诗,题作上礼部杨侍郎)》 唐·张继
调与时人背,心将静者论。
终年帝城里,不识五侯门。 -
54.《南游感兴》 唐·窦巩
伤心欲问前朝事,惟见江流去不回。
日暮东风春草绿,鹧鸪飞上越王台。 -
55.《感怀二首》 唐·戴叔伦
尺帛无长裁,浅水无长流。
水浅易成枯,帛短谁人收。
人生取舍间,趋竞固非优。
旧交迹虽疏,中心自云稠。 -
56.《感兴》 唐·崔膺
富贵难义合,困穷易感恩。
古来忠烈士,多出贫贱门。
世上桃李树,但结繁华子。
白屋抱关人,青云壮心死。
本以势利交,势尽交情已。
如何失情后,始叹门易轨。 -
57.《长安感事呈卢纶》 唐·李端
十五事文翰,大儿轻孔融。
长裾游邸第,笑傲五侯中。
谏猎一朝寝,论边素未工。
蹉跎潘鬓至,蹭蹬阮途穷。 -
58.《杂言奉和圣制至承光院见自生藤感其得地因以成咏应制》 唐·崔元翰
新藤正可玩,得地又蓬时。
罗生密叶交绿蔓,欲布清阴垂紫蕤。
已带朝光暖,犹含轻露滋。
遥依千华殿,稍上万年枝。 -
59.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。 -
60.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。