-
241.《白莲花》 宋·顾逢
种向东林得,此花真个希。
芳心能自洁,玉体静相依。
每讶鸥将浴,犹疑鹭不飞。
月明无处认,香气袭人衣。 -
242.《和元汝功江皋感怀》 宋·郭印
奸谀同一辙,举世谁与归。
溪山有佳趣,此乐知者稀。
悠然远罾弋,鱼潜鸟高飞。
不作无根云,苍狗变白衣。 -
243.《江亭醉后》 宋·李覯
平生尚倜傥,壮大苦摧折。
主人能结纳,佳境为铺设。
涉{左氵右皛}东江来,谽谺暮云裂。
倡女稍多艺,市酒且供啜。 -
244.《跋明皇贵妃普马图》 宋·陆文圭
声残玉笛梨花月,笑指骊泉浴香雪。
宣来天驷玉花骢,醉僛金勒摇东风。
阿环业部微相顾,一点芳心情莺诉。
五溪老奴侍鞍侧,招摇先入华清路。 -
245.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。 -
246.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
无忧树下风如箭,九龙吐出水含毒。
涓滴沾身痛入心。
霎时吹面刀剜肉。
不知悉达为何历,才出母罹此酷。
后代儿孙忍见渠,一年一度香汤浴。
我今灌洒诸如来,净智庄严功德聚,只恐不是玉。 -
247.《缘识》 宋·宋太宗
真境堪依仗,周迁四叙移。
人忙闲圣迹,心达罢狐疑。
俊造皆流品,逢能即是师。
二从寒暑变,龙浴凤皇池。 -
248.《逍遥咏》 宋·宋太宗
炼矿勿教侵外域,真铅岂得离中华。
天然五色被云遮,圣境由来路迳赊。
苞含日月高还远,自是人心识见邪。
龙浴凤池谁可意,神仙群聚笑唅呀。 -
249.《自笑二首》 宋·杨公远
东郊结屋恰三间,景物供吟要细参。
红日射芒穿密树,青山倒影浴寒潭。
樵虽分席当时话,客为同心尽日谈。
最是北窗高卧处,如雷鼻息睡偏酣。 -
250.《祷雨于保福寺是日大雨至》 宋·袁说友
常暘为虐势流金,稽首长松幸屈临。
一佛等慈清苦海,众生度厄浴甘霖。
沛然而下期中熟,可以无饥免大祲。
好雨后人愁抱释,退思畴昔尚熏心。 -
251.《宪使范右司具馔属属官为主人又属衡阳张宰助》 宋·曾丰
湘水前萦带,蒸江后引裾。
中容齐塔阜,上建读书庐。
气象河汾上,规模景佑余。
帝王无异学,孔孟有遗书。 -
252.《送马少卿自广东漕易江西宪》 宋·曾丰
湖南岭南迎复送,车上马上觉复梦。
夜来梦入大江西,山见崆峒水章贡。
身为使者似光华,眼厌视之徒倥偬。
人贪公厌非矫情,外物皆轻吾道重。 -
253.《送李秋堂赴京口酒人》 宋·朱继芳
客怀正赖春相与,苦欲留春天不许。
送君一舸下南徐,落花起舞流莺语。
鲛人浴出扶桑趼,天女染作红云段。
君从何处得锦机,借与人间为样看。