-
121.《神宗皇帝挽词三首》 宋·苏轼
未易尧舜德,何须数舜功。
小心仍致孝,余事及平戎。
典礼从周旧,官仪与汉隆。
谁知本无作,千古自承风。 -
122.《太皇太后阁六首》 宋·苏轼
不独清心能省事,应缘克已自销兵。
传闻塞外千君长,欲趁新年贺太平。 -
123.《皇太后阁六首》 宋·苏轼
秘殿扶疏夏木深,雨余初有一蝉吟。
应将嬴女乘鸾扇,更助南风长棘心。 -
124.《皇太妃阁五首》 宋·苏轼
孝心日奉东朝养,俭德应师大练风。
太史新年瞻瑞气,四星明润紫宫中。 -
125.《书皇亲画扇》 宋·苏轼
十年江海寄浮沉,梦绕江南黄苇林。
谁谓风流贵公子,笔端还有五湖心。 -
126.《春帖子词皇帝阁六首》 宋·苏轼
霭霭龙旗色,琅琅木铎音。
数行宽大诏,四海发生心。 -
127.《高轩过(韩员外愈、皇甫侍御湜见过,因而命作·)》 唐·李贺
华裾织翠青如葱,金环压辔摇玲珑。
马蹄隐耳声隆隆,入门下马气如虹。
云是东京才子,文章巨公。
二十八宿罗心胸,九精照耀贯当中; -
128.《别拟太上皇帝挽歌词六首》 宋·范成大
舞羽修文后,投歌讲艺时。
天章云汉丽,国典日星垂。
麟绝仲尼笔,猿啼神禹碑。
伤心河洛水,无处问龙龟。 -
129.《太上皇帝灵驾发引挽歌词六首》 宋·范成大
帝业虽天广,皇心本谷虚。
神应游混沌,梦不返华胥。
挍德难涯涘,铭功总绪余。
谁能言大道,第入四坟书。 -
130.《考宗皇帝挽词》 宋·陆游
代邸膺图日,临朝涕泗横。
诚心非外饰,至孝化群生。
高庙联龙衮,思陵接柏城。
平生奉亲意,一理贯幽明。 -
131.《考宗皇帝挽词》 宋·陆游
便殿谘询早,深宫宴乐稀。
欲颁传位诏,犹索未明衣。
寿损名方永,身臞国愈肥。
孤臣泣陵柏,心折九虞归。 -
132.《贺皇太子九月四日生辰二首》 宋·杨万里
典学光阴璧不如,简编灯火卷还舒。
极知储后勤稽古,却是儒生嬾读书。
心到帝王图籍外,手追雅颂国风初。
人间未见瑶山集,十倍曹丕尚有余。 -
133.《古心江先生以旧弼出镇长沙癸酉十月乙亥是为》 宋·文天祥
炎图启不运,皇路熙以平。
蜿蟺发令姿,有美洵一人。
鸿藻舒朝华,大音锵韶钧。
黼珽丽三阶,火龙昭紞纮。 -
134.《皇太子诞庆》 宋·宋祁
轩袥深丛佑,文支此挺生。
重轮当月满,一索应乾成。
瑞瓞昌绵绪,天弧仗左檠。
海虽分幼润,星已庆前名。 -
135.《钦慈皇后挽词二首》 宋·张耒
淑德承明旧,徽音固有来。
据龙符圣嗣,合剑会轩台。
玉冷衣销馥,鸾昏镜集埃。
伤心国西道,寂寞送车回。 -
136.《心远轩》 元·王冕
渊明赋归去,寓意在田园。
结庐杂人境,喜无车马喧。
秋风菊采采,春风柳娟娟。
人迹日已疏,世事日已迁。 -
137.《英宗皇帝挽歌辞三首》 宋·司马光
虹瑞流朱邸,童髦侍紫宸。
简心天与子,授位帝知人。
学古功时敏,鉤深道日新。
宜然三百载,民物仰威神。 -
138.《神宗皇帝挽词五首》 宋·司马光
听政涉中昃,观书达夜分。
周王忘自逸,汉祖不知勤。
棣萼因心友,云间落笔文。
它年紬石室,光大继皇坟。 -
139.《神宗皇帝挽词五首》 宋·司马光
鳖禁叨承诏,金华侍执经。
微生轻草芥,圣泽阔沧溟。
鹿生安林野,葵心注阙庭。
尧云不可望,白首涕飘零。 -
140.《春贴子词·皇后阁五首》 宋·司马光
春衣不用惠兰熏,领缘无烦刺乡文。
曾在蚕宫亲织紞,方知缕缕心辛勤。