-
121.《湘阴桥口市别游子明》 宋·范成大
马首欲东舟欲西,洞庭桥口暮寒时。
三年再别子轻去,万里独行吾蚤衰。
遥忆美人湘水梦,侧身西望剑门诗。
老来不洒离亭泪,今日天涯老泪垂。 -
122.《旅舍书怀寄所知二首》 唐·罗隐
思量前事不堪寻,牢落余情满素琴。
四海岂无腾跃路,一家长有别离心。
道从汩没甘雌伏,迹恐因循更陆沈。 -
123.《次韵子瞻见寄》 宋·苏辙
衮衮河渭浊,皎皎江汉清。
源流既自异,美恶终未明。
嗟我顽钝质,乃与公并生。
出处每自托,讴吟辄尝赓。 -
124.《崔申之以诗为别苏明父郭逢叔各有和章谨复用》 宋·葛立方
露章沥血上彤墀,蝼蚁虽微愿弗违。
韫迹正惭高士传,离群却恐小人归。
身同玄豹雾中隐,目送孤鸿天际飞。
丹灶素书今好在,临风忆子话精微。 -
125.《小疾中元恕相别往长安信笔成篇奉送》 宋·强至
一春三月少见晴,湿云不飞压花老。
君来别我西出关,病里伤离似翁媪。
和风吹面才几程,即入风流洛阳道。
司农水利无留行,洛城花开为谁好。 -
126.《杂曲歌辞·竹枝》 唐·李涉
荆门滩急水潺潺,两岸猿啼烟满山。
渡头年少应官去,月落西陵望不还。
巫峡云开神女祠,绿潭红树影参差。
下牢戍口初相问,无义滩头剩别离。 -
127.《初秋忆金均两弟》 唐·张九龄
江渚秋风至,他乡离别心。
孤云愁自远,一叶感何深。
忧喜尝同域,飞鸣忽异林。
青山西北望,堪作白头吟。 -
128.《春晚紫微省直寄内》 唐·苏颋
直省清华接建章,向来无事日犹长。
花间燕子栖鳷鹊,竹下鹓雏绕凤凰。
内史通宵承紫诰,中人落晚爱红妆。
别离不惯无穷忆,莫误卿卿学太常。 -
129.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟,举翼相蔽亏。
俱来绿潭里,共向白云涯。
音容相眷恋,羽翮两逶迤。
蘋萍戏春渚,霜霰绕寒池。 -
130.《晓行巴峡》 唐·王维
际晓投巴峡,馀春忆帝京。
晴江一女浣,朝日众鸡鸣。
水国舟中市,山桥树杪行。
登高万井出,眺迥二流明。
人作殊方语,莺为故国声。
赖多山水趣,稍解别离情。 -
131.《上湖田馆南楼忆朱宴》 唐·刘长卿
漂泊日复日,洞庭今更秋。
白云如有意,万里望孤舟。
何事爱成别,空令登此楼。
天光映波动,月影随江流。 -
132.《桂阳西州晚泊古桥村住人》 唐·刘长卿
洛阳别离久,江上心可得。
惆怅增暮情,潇湘复秋色。
故山隔何处,落日羡归翼。
沧海空自流,白鸥不相识。 -
133.《闻虞沔州有替,将归上都,登汉东城寄赠》 唐·刘长卿
淮南摇落客心悲,溳水悠悠怨别离。
早雁初辞旧关塞,秋风先入古城池。
腰章建隼皇恩赐,露冕临人白发垂。
惆怅恨君先我去,汉阳耆老忆旌麾。 -
134.《留别郑三、韦九兼洛下诸公》 唐·高适
忆昨相逢论久要,顾君哂我轻常调。
羁旅虽同白社游,诗书已作青云料。
蹇质蹉跎竟不成,年过四十尚躬耕。 -
135.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
136.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
137.《送王侍御往东川,放生池祖席》 唐·杜甫
东川诗友合,此赠怯轻为。
况复传宗近,空然惜别离。
梅花交近野,草色向平池。
倘忆江边卧,归期愿早知。 -
138.《寓言二首》 唐·贾至
春草纷碧色,佳人旷无期。
悠哉千里心,欲采商山芝。
叹息良会晚,如何桃李时。
怀君晴川上,伫立夏云滋。 -
139.《銮驾避狄岁寄别韩云卿》 唐·钱起
白发壮心死,愁看国步移。
关山惨无色,亲爱忽惊离。
影绝龙分剑,声哀鸟恋枝。
茫茫云海外,相忆不相知。 -
140.《伤春赠远》 唐·独孤及
去水流年日并驰,年光客思两相随。
咨嗟斑鬓今承弁,惭愧新荷又发池。
杨柳逶迤愁远道,鹧鸪啁哳怨南枝。
忆君何啻同琼树,但向春风送别离。