-
281.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
282.《羌村》 唐·杜甫
峥嵘赤云西,日脚下平地。
柴门鸟雀噪,归客千里至。
妻孥怪我在,惊定还拭泪。
世乱遭飘荡,生还偶然遂! -
283.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书夜报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
284.《垂老别》 唐·杜甫
四郊未宁静,垂老不得安。
子孙阵亡尽,焉用身独完。
投杖出门去,同行为辛酸。
幸有牙齿存,所悲骨髓干。 -
285.《百忧集行》 唐·杜甫
忆年十五心尚孩,健如黄犊走复来。
庭前八月梨枣熟,一日上树能千回。
即今倏忽已五十,坐卧只多少行立。
强将笑语供主人,悲见生涯百忧集。
入门依旧四壁空,老妻睹我颜色同。
痴儿不知父子礼,叫怒索饭啼门东。 -
286.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
287.《韦讽录事宅观曹将军画马图》 唐·杜甫
国初已来画鞍马,神妙独数江都王。
将军得名三十载,人间又见真乘黄。
曾貌先帝照夜白,龙池十日飞霹雳。
内府殷红玛瑙盘,婕妤传诏才人索。 -
288.《别蔡十四著作》 唐·杜甫
贾生恸哭后,寥落无其人。
安知蔡夫子,高义迈等伦。
献书谒皇帝,志已清风尘。
流涕洒丹极,万乘为酸辛。 -
289.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
290.《折槛行》 唐·杜甫
呜呼房魏不复见,秦王学士时难羡。
青衿胄子困泥涂,白马将军若雷电。
千载少似朱云人,至今折槛空嶙峋。
娄公不语宋公语,尚忆先皇容直臣。 -
291.《又上后园山脚》 唐·杜甫
昔我游山东,忆戏东岳阳。
穷秋立日观,矫首望八荒。
朱崖著毫发,碧海吹衣裳。
蓐收困用事,玄冥蔚强梁。 -
292.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
293.《八哀诗·故秘书少监武功苏公源明》 唐·杜甫
武功少也孤,徒步客徐兖。
读书东岳中,十载考坟典。
时下莱芜郭,忍饥浮云巘.负米晚为身,每食脸必泫。
夜字照爇薪,垢衣生碧藓。 -
294.《昔游》 唐·杜甫
昔者与高李,晚登单父台。
寒芜际碣石,万里风云来。
桑柘叶如雨,飞藿去裴回。
清霜大泽冻,禽兽有馀哀。 -
295.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。 -
296.《遣怀》 唐·杜甫
昔我游宋中,惟梁孝王都。
名今陈留亚,剧则贝魏俱。
邑中九万家,高栋照通衢。
舟车半天下,主客多欢娱。 -
297.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
298.《寄薛三郎中(据)》 唐·杜甫
人生无贤愚,飘飖若埃尘。
自非得神仙,谁免危其身。
与子俱白头,役役常苦辛。
虽为尚书郎,不及村野人。 -
299.《暮秋枉裴道州手札,率尔遣兴,寄近呈苏涣侍御》 唐·杜甫
久客多枉友朋书,素书一月凡一束。
虚名但蒙寒温问,泛爱不救沟壑辱。
齿落未是无心人,舌存耻作穷途哭。 -
300.《奉赠鲜于京兆二十韵(鲜于仲通,天宝末为京兆尹)》 唐·杜甫
王国称多士,贤良复几人。
异才应间出,爽气必殊伦。
始见张京兆,宜居汉近臣。
骅骝开道路,雕鹗离风尘。