-
221.《怀剡川故居》 宋·释仲皎
断雪流水古岩隈,忆得柴门半扇开。
雪打子猷船上过,春从灵运屐边来。
逃禅野榻排芳草,觅句寒崖扫落苔。
容易三年抛绝去,不胜啼月晓猿哀。 -
222.《老儿诗五十韵》 宋·张师锡
鬓发尽皤然,眉分白雪鲜。
週遮延客话,伛偻抱孙怜。
无病常供粥,非寒亦衣绵。
假温衾拥背,借力杖搘肩。 -
223.《送高元善太守赴任杭州》 元·陈基
高侯别我钱塘去,雨暗江城秋欲暮。
忆从倾盖楚公门,握手论交如有素。
羡君家世为牧守,出典方州人爱慕。
楚公宾客君最先,日把诗书佐神武。 -
224.《题李白郎官湖》 元·范梈
当时郎官奉使出咸京,仙人千里来相迎。
画船吹笛弄《渌水》,何意芳洲遗旧名。
唐祠芜没知何代?惟有东流水长在。
黎侯独起梁栋之,仿佛云中昔轩盖。 -
225.《送杭州经历李全初代归》 元·潘纯
东家老人语且悲,衰年却忆垂髫时。
王师百万若过客,青盖夜出人不知。
巷南巷北痴儿女,把臂牵衣学番语。
高楼急管酒旗风,小院新声杏花雨。 -
226.《沙溪独坐有怀霞居亡友》 明·傅汝楫
尺五楼开鸟石尊,桂枝梅树净柴门。
壶觞旦日家中宴,衣服秋冬海上村。
沙际学书寻鸟迹,林间会意解禽言。
奇踪忽忆霞居子,泪落溪流过竹根。 -
227.《赤壁》 明·蓝智
长江西来雨如雾,赤壁苍苍风雨暮。
草木犹疑横槊时,尘沙尚忆焚舟处。
乌林渡口下舳舻,曹瞒已料无全吴。
阵前部曲奔先主,眼中谈笑轻周瑜。 -
228.《题王晋卿春晓图》 明·林环
忆昔扁舟经洞庭,夜凉落月潮水平。
舟行数里不知远,隔林隐隐闻鸡声。
推篷起视西山麓,烟景微茫接溪曲。
芳草依稀谢朓村,绿树深沉子真谷。 -
229.《王氏招饮席中有感》 明·刘养晦
忆昔至正全盛时,朱门豪家多亭池。
池边女儿纵游赏,新妆照水明玻璃。
春风淡挹芙蓉渠,黄莺娇转垂杨枝。
整日欢声无暂歇,携手花间扑蝴蝶。 -
230.《寄杨君谦》 明·鲁山泰公
都下闻归雁,江东忆故人。
高山千里梦,芳草十年春。
吟苦先催老,心安却耐贫。
吴门他日过,书院许谁邻。
¤ -
231.《题山水赠杨熙节》 明·王直
郭纯永嘉人,善画自畴昔。
兴来展豪素,满眼绚金碧。
永乐年中独擅场,拜官得在内作坊。
时时承诏恣点染,九重出入生辉光。 -
232.《得白泉徐侯书》 明·雪江秀公
槜李城西从拂袖,归帆直过钓台西。
却怜别后无消息,忽得书来问杖藜。
江岸鹧鸪悲暮雨,柴门燕子惜春泥。
海边犹有甘棠树,几向花阴忆贵溪。 -
233.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
寒云沈屯白日埋,河汉荡坼天如簁。
衡门兼句限泥潦,卧听窾木鸣相挨。
萧辰忽扫纤翳尽,北岭初出青嵬嵬。
微之新诗动我目,烂若火齐金盘堆。 -
234.《赣州明府杨同年挽歌词》 宋·范成大
忆昔龙门化,曾容雁塔陪。
逡巡九闰过,迢递一书来。
未报错刀赠,惊传丹旐回。
辰阳隔江渚,空些楚词哀。 -
235.《读书》 宋·陆游
忆昔年少时,把卷惟引睡,惰游过日月,自咎辄涕泗。
老来百事废,却觉书多味,岂惟时有得,圣域可坐致。
譬如入武库,戃怳不暇视,浅陋安能名,出门但惊喟。
天球及河图,千古所共秘,幸今发其藏,虽老敢自弃。 -
236.《看刘寺芙蓉》 宋·杨万里
初约山寺游,端为怪奇石。
那知云水乡,化作锦绣国。
入门迳深深,过眼秋寂寂。
隔竹小亭明,禂红漏疏碧。 -
237.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
238.《僧景宗相访寄法王航禅师》 宋·黄庭坚
抱牍稍退凫鹜行,倦禅时作橐驼坐。
忽忆头陀云外人,闭门作夏与僧过。
一丝不挂鱼脱渊,万古同归蚁旋磨。
山中雨熟瓜芋田,唤取小僧休乞钱。 -
239.《和曹子方杂言》 宋·黄庭坚
正月尾,垂云如覆盂,雁作斜行书。
三十六陂浸烟水,想对西江彭蠡湖。
人言春色浓如酒,不见插秧吴女手。
冷卿小坞颇藏春,张侯官居柳对门。 -
240.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。